ต่อไป →

[เริงอักษร]

..ใต้เงาจันทร์..              (กลบท งูกระหวัดหาง) **หลงในแสง แฝงเงา คราวจันทร์แจ่ม จรดวงแย้ม ยียวน ชวนสุขสันต์ ส่ายตาจ้อง มองเฝ้า เจ้าทุกวัน เว้นคืนไหน โศกศัลย์ หวั่นใจกลัว **ก็เพราะรัก ตระหนักดี ฤดีแน่ นั่งดูอยู่ ยามแม้ แลสลัว สลับสี สล้างสาย สลายตัว ต้องหมองมัว เมื่อมิเห็น เร้นกายา **ยิ่งเนิ่นนาน ผ่านไป พาลไหวหวาด หากพลั้งพลาด หมายปอง ครองปรารถนา นอนยังฝัน พรั่นพรึง หนึ่งกานดา ดวงดอกฟ้า ไหลเลื่อน บิดเบือนกลาย **กลับมายืน ที่เก่า ทุกคราวค่ำ ครวญลำนำ รักร้อง ประคองหมาย มุ่งให้จันทร์ นั้นอย่านิ่ง ทิ้งเดียวดาย ด้วยใจกาย มีแต่เจ้า ที่เข้าครอง. ..........*-*.......... เริงอักษร ๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๙ ผังการเขียน 1.วางการเขียนแบบกลอนแปด 2.คำสุดท้ายของวรรค สัมผัสอักษร คำแรกของวรรคถัดไป

[ครภูธน®]

๏ ครั้นหยิบฟ้ากอดฟ้าเวหาหาว หอมพวงดาวคืนดั่งแลสะพรั่งผ่อง เพลงลมโบกโยกรำเป็นทำนอง นุ่มแจ่มพร้องจันทร์เพียง..ริมระเบียงฟ้า   ๏ ฟ้อนดวงศิลป์ปิ่นเจิดแลเพริศห้วง แห่งคืนสรวงจ่างสีงามตามประสา สวยทุกดาวพราวเชิญครวญเพลินครา เขียนหยาดนภาหยดพราย..ใต้แสงจันทร์                             คอนพูธน®