ต่อไป →

[สมพงศ์ ชูสุวรรณ]

บันทึกไว้ในความจำ (๑)

ตอน  พระราชสมภพ

เทวดาองค์น้อยล่องลอยฟ้า จุติมาโลกมนุษย์สุดยิ่งใหญ่ โดยเจาะจงลงสู่ประเทศไทย สถิตในพระครรภ์ราชมารดา หม่อมสังวาลย์มหิดลกุศลส่ง ได้เป็นองค์ชนนีดีหนักหนา ส่วนองค์เอกสมเด็จพระบิดา คือกรมหลวงสงขลานครินทร์ ถึงดิถีศุภฤกษ์เบิกราศี ชนนีได้ประสูติสมถวิล เมื่อห้าธันวาคมสุขสมจินต์ ใกล้จะสิ้นขวบปีมีมงคล ปีสองสี่เจ็ดศูนย์เพิ่มพูนสุข ปวงชาวไทยไร้ทุกข์ไม่หมองหม่น ด้วยพระบารมีที่ช่วยดล เทพเบื้องบนแซ่ซ้องสาธุการ พระกุมารงามสง่าช่างน่ารัก ทั้งเอวองค์วงพักตร์ได้มาตรฐาน ฉวีวรรณผ่องใสหาใดปาน ดังเทพไทในวิมานชั้นพรหมา ขนานนาม “ภูมิพล” มงคลยิ่ง ทรงเป็นมิ่งขวัญใจไทยทั้งหล้า พระมาดรบิตุเรศทรงเมตตา ทุกเวลารักห่วงด้งดวงใจ

สมพงศ์  ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา

[สมพงศ์ ชูสุวรรณ]

บันทึกไว้ในความจำ (๒)

ตอน  วัยเยาว์ ๑

พ.ศ. สองพันสี่ร้อยเจ็ดสอง ถึงคราวต้องสูญเสียอย่างยิ่งใหญ่ พระชนกนาถถึงกาลสวรรคตไป จึงทำให้ขาดหลักที่พักพิง พระชนนีเป็นผู้มีความสามารถ ช่างเปรื่องปราดสนพระทัยในทุกสิ่ง เป็นผู้ชาญฉลาดองอาจจริง สมเป็นหญิงควรยกย่องของปวงชน ทรงเลี้ยงดูพระธิดาและโอรส รวมทั้งหมดสามองค์ทรงได้ผล เป็นคนดีมีน้ำใจไม่หลงตน แม่พร่ำบ่นมิทรงเบื่อเชื่อฟังคำ พระชนนีมีหลักการอยู่สองอย่าง เพื่อนำทางให้แก่บุตรสุดชื่นฉ่ำ หนึ่งสุขภาพอนามัยตั้งใจทำ สองทรงย้ำเรื่องระเบียบและวินัย มีเรื่องเล่าวันหนึ่งสองพี่น้อง ทรงบกพร่องเพราะเพลินเล่นเป็นวิสัย ทรงเพลิดเพลินกิจกรรมกันตามวัย ไม่อาลัยในอาหารตอนกลางวัน พระชนนีทรงปล่อยไม่เรียกขาน ให้สนุกสนานอย่างสุขสันต์ แต่ครั้นถึงวาระบรรทมพลัน สั่งสององค์ล้างมือกันหันเข้านอน

สมพงศ์  ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา

[สมพงศ์ ชูสุวรรณ]

บันทึกไว้ในความจำ (๓)

ตอน  วัยเยาว์ ๒

โดยไม่ให้เสวยกระยาหาร เพื่อเป็นการฝึกให้จำคำสั่งสอน เรื่องซื่อตรงต่อเวลาควรอาทร ไม่ผัดผ่อนทำทันทีอย่ารีรอ ถึงสิบหกนาฬิกาอาหารว่าง ให้ดื่มนมตามตารางหัวใจฝ่อ แต่ไม่บ่นพูดพร่ำน้ำตาคลอ จำแล้วหนอต่อไปไม่ลืมเลือน พระชนนีเฝ้าเลี้ยงดูอยู่ใกล้ชิด แนบสนิทชิดใกล้คล้ายดังเพื่อน แม้แต่เรื่องเล็กน้อยคอยย้ำเตือน เปรียบดังเหมือนเป็นครูผู้นำทาง ทรงสั่งสอนให้ลูกรู้ถูกผิด รู้จักคิดเลือกสิ่งดีมิหม่นหมาง ซื่อสัตย์ต่อเวลาอย่ารู้ร้าง ไม่นำมาเป็นข้ออ้างสร้างภาพตน ครั้นเวลาผ่านไปไทยขัดแย้ง ได้มีการเปลี่ยนแปรงโกลาหล ซึ่งระบอบการปกครองของมณฑล ราชวงศ์อับจนพาตนไกล พระชนนีทูลขอราชานุญาต ต่อองค์บรมนาถผู้เป็นใหญ่ พาโอรสธิดาหลบหน้าไป ยังดินแดนแห่งใหม่ในโลซานน์

สมพงศ์  ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา

[สมพงศ์ ชูสุวรรณ]

บันทึกไว้ในความจำ (๔)

ตอน ทรงศึกษา ๑

ปีสองพันสี่ร้อยเจ็ดสิบห้า ทรงศึกษาตามหลักสูตรขั้นพื้นฐาน ในโรงเรียนมาแตร์เดอีที่เชี่ยวชาญ กับกิจการสั่งสอนขจรไป เกิดเหตุการณ์บ้านเมืองเรื่องอำนาจ ต้องนิราศจากพาราหาบ้านใหม่ เสด็จสวิตเซอร์แลนด์ดินแดนไกล ประทับในพระตำหนักวัฒนา  (วิลลาวัฒนา) ทรงเข้าเรียนในระดับชั้นประถม มุ่งอบรมด้วยพระทัยมุ่งใฝ่หา วิชาการด้วยน้ำใจใสศรัทธา เพื่อพัฒนาบ้านเมืองเรืองจำเริญ ที่โรงเรียนเมียร์มองต์ของฝรั่ง สร้างความหวังไม่เฉื่อยขาน่าสรรเสริญ ทรงตั้งใจใฝ่เรียนเพียรดำเนิน พร้อมเผชิญความเหนื่อยยากหากเกิดมี ครั้นเวลาผ่านไปไม่นานนัก พระทรงศักดิ์ได้เปลี่ยนสถานที่ ไปโรงเรียนนูเวลฯ ใหม่อีกที  (โรงเรียนนูเวลเดอลาสวิสโรมางค์) เป็นระดับชั้นดีประจำเมือง ปีสองพันสี่ร้อยแปดสิบแปด คราแสงแดดส่องให้ใจฟูเฟื่อง ได้สำเร็จการศึกษาพารุ่งเรือง เพราะประเทืองปัญญาหาใครปาน

สมพงศ์  ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา

[สมพงศ์ ชูสุวรรณ]

บันทึกไว้ในความจำ (๕)

ตอน ทรงศึกษา ๒

เดือนตุลาฯ ทรงศึกษาระดับอุดม พารื่นรมย์ยินดีแผ่ไพศาล ณ มหาวิทยาลัยชื่อโลซานน์ ชื่อเหมือนเมืองเป็นสถานบ้านหลับนอน ทรงเรียนในสาขาวิทยาศาสตร์ เพื่อต้องการให้เปรื่องปราดในคำสอน จะได้นำไปพัฒนาประชากร เมื่อถึงคราวเสด็จย้อนกลับเมืองไทย ธันวาคมในปีเดียวกันนั้น พระทรงธรรม์และเชษฐาราชาใหม่ เสด็จหวนกลับมาจากแดนไกล ประชาชนสุขใจและเปรมปรีดิ์ เก้าตุลาฯ ปีสองสี่แปดเก้า พระผ่านเกล้าครองสมบัติฉัตรแสงสี ชาวประชาโห่ร้องก้องธานี ต่างชื่นชมบารมีทั่วหน้ากัน หลังจากนั้นเสด็จกลับไปศึกษา เมื่อสิบเก้าสิงหาฯ ไม่ทรงหวั่น เปลี่ยนสาขาวิชาเรียนเพียรให้ทัน กับเหตุการณ์ปัจจุบันผู้ครองเมือง ทรงเรียนกฎหมายและรัฐศาสตร์ เพื่อดูแลประเทศชาติให้ฟูเฟื่อง หวังสร้างสรรค์ความเจริญและรุ่งเรือง ให้ประเทืองโลกยอมรับไม่อับอาย

สมพงศ์  ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา

[สมพงศ์ ชูสุวรรณ]

บันทึกไว้ในความจำ (๖)

ตอน ทรงประสบอุบัติเหตุ

หลังจากจบการศึกษาในครานั้น องค์ราชันเยือนปารีสพบโฉมฉาย นางผู้เป็นเอกอนงค์คู่เคียงกาย ช่างงดงามพรรณรายดังเทพธิดา ชื่อหม่อมราชวงศ์สิริกิติ์ ผู้พิชิตให้มีใจเสน่หา ดำรงศักดิ์ราชินีกาลต่อมา ของราชาภูมิพลล้นเกล้าฯ ไทย ครั้นวันหนึ่งถึงคราพาสังเวช ได้ประสบอุบัติเหตุอย่างยิ่งใหญ่ รถชนรถบรรทุกอย่างฉับไว พระเนตรสูญเสียไปไม่ทรงท้อ ในกาลนั้นหม่อมราชวงศ์ผู้ทรงโฉม ได้คอยเฝ้าปลอบประโลมให้สู้ต่อ มีกำลังใจใฝ่สู้อยู่พะนอ เพื่อสานต่อปณิธานงานยืนยง   แม้ต้องเสียดวงพระเนตรจากเหตุร้าย แต่มุ่งหมายปกครองปองประสงค์ เป็นที่พึ่งพักพิงพาไทยมั่นคง สมเป็นองค์ผู้นำพัฒนา ทรงอดทนอดกลั้นขยันยิ่ง ทำทุกสิ่งเพื่อหวังให้ไทยหรรษา ด้วยพระทัยหวงห่วงปวงประชา อยู่กินดีกันถ้วนหน้าทั้งแผ่นดิน

สมพงศ์  ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา

[สมพงศ์ ชูสุวรรณ]

บันทึกไว้ในความจำ (๕)

ตอน ทรงศึกษา ๒

เดือนตุลาฯ ทรงศึกษาระดับอุดม พารื่นรมย์ยินดีแผ่ไพศาล ณ มหาวิทยาลัยชื่อโลซานน์ ชื่อเหมือนเมืองเป็นสถานบ้านหลับนอน ทรงเรียนในสาขาวิทยาศาสตร์ เพื่อต้องการให้เปรื่องปราดในคำสอน จะได้นำไปพัฒนาประชากร เมื่อถึงคราวเสด็จย้อนกลับเมืองไทย ธันวาคมในปีเดียวกันนั้น พระทรงธรรม์และเชษฐาราชาใหม่ เสด็จหวนกลับมาจากแดนไกล ประชาชนสุขใจและเปรมปรีดิ์ เก้าตุลาฯ ปีสองสี่แปดเก้า พระผ่านเกล้าครองสมบัติฉัตรแสงสี ชาวประชาโห่ร้องก้องธานี ต่างชื่นชมบารมีทั่วหน้ากัน หลังจากนั้นเสด็จกลับไปศึกษา เมื่อสิบเก้าสิงหาฯ ไม่ทรงหวั่น เปลี่ยนสาขาวิชาเรียนเพียรให้ทัน กับเหตุการณ์ปัจจุบันผู้ครองเมือง ทรงเรียนกฎหมายและรัฐศาสตร์ เพื่อดูแลประเทศชาติให้ฟูเฟื่อง หวังสร้างสรรค์ความเจริญและรุ่งเรือง ให้ประเทืองโลกยอมรับไม่อับอาย

สมพงศ์  ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา