*** อกุศลกรรมบท ๑๐ ประการ ***

อกุศลกรรมบท

** อกุศลกรรมบททำให้ทุกข์
ไร้ความสุขเศร้าหมองไม่ผ่องใส
ทุคติเป็นที่หมายเมื่อตายไป
ทำกรรมชั่วย่อมได้ทุกข์อนันต์

** หนึ่ง "ปาณาติบาท" ขาดเมตตา
หมายความว่าฆ่าสัตว์ให้อาสัญ
มีเจตนาจะฆ่าเป็นสำคัญ
โทษของมันตกนรกอเวจี

** สอง "อทินนาทาน" การขโมย
การฉ้อโกงกอบโกยน่าบัดสี
ทั้งเบียดเบียนลักทรัพย์ล้วนไม่ดี
ละเมิดศีลข้อนี้ตกอบาย

** สาม "กาเมสุมิจฉาจาร"
นั่นคือการคบชู้ด้วยมุ่งหมาย
ผิดลูกเมียผู้อื่นต้องวุ่นวาย
จะเกิดเหตุมากมายถึงฆ่ากัน

** สี่ "มุสาวาท" การพูดปด
ใจเลี้ยวลดหลอกลวงโทษมหันต์
อีกโกหกคะนองเสียหายพลัน
กรรมตามทันตกนรกอกไหม้เกรียม

** ห้า " ปิสุณาวาจา" พูดส่อเสียด
ให้แตกร้าวหรือเกลียดไม่อายเหนียม
พูดยุแหย่ยุยงโดยไม่เจียม
คนแบบนี้เพื่อนเทียมหลีกให้ไกล

** หก "ผรุสวาจา" พูดคำหยาบ
นับเป็นบาปยิ่งนักจักหาไหน
กล่าวแดกดันกล่าวอาฆาตอนาถใจ
คำหยาบโลนไม่ใช่สุภาพชน

** เจ็ด " สัมผัปปลาปะ" พูดเพ้อเจ้อ
คล้ายคนเพ้อไร้สาระพาหมองหม่น
พูดเหลวไหลพูดสับปลับพาอับจน
ไร้เหตุผลไม่ถูกกาลประจานตัว

** แปด "อภิชฌา" อยากได้ของของเขา
ทุจริตมัวเมาคอยเกลือกกลั้ว
ทรัพย์สมบัติของใครใจเมามัว
หาอุบายชั่วชั่วหวังครอบครอง

** เก้า "พยาบาท" อาฆาตคิดปองร้าย
ด้วยใจหมายแก้แค้นแสนหม่นหมอง
ขัดเคืองจิตผูกเจ็บใจไม่ไตร่ตรอง
ความผิดของตนเองหรือของใคร

** สิบ "มิจฉาทิฏฐิ" ความเห็นผิด
ไม่ยั้งคิดยากที่จะแก้ไข
ทำดีย่อมได้ดีมีที่ใด
ทำชั่วได้ผลดีซิมีมากมาย

** การกระทำสิบประการที่กล่าวมา
เป็นกรรมชั่วนักหนาพาฉิบหาย
จงหลีกเลี่ยงให้ไกลใจสบาย
มีความสุขแม้ตายห่างโลกันต์

สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา