ต่อไป →

[ครภูธน®]

✽ ไปให้ถึงดาว ✽

๏ เมื่อมุ่งมาดแม้นสู่แดนสรวง เพ่งพวงผ่องผาดเก็จพิลาสกรุ่น หยิบหยดหยาดเย็นพอเป็นทุน เอยอุ่นไออวล..บนกระบวนความ ๏ เหนื่อยหนักหนอนั่นอย่าหวั่นหวาด สร้อยศาสตร์สีสรรพหลากระยับหลาม รินร่อนเริงร่ากอดฟ้าคราม หอมห่ามหาวแห่ง..เพลินแจรงพิศ ๏ เยื้องย่ำย้ายย่างบนทางฝัน พลอยพลันพราวพรายกำจายสะกิด นุ่มนิ่มน้อมแนบรุกแอบชิด จูบจิตใจจอม..พลางตะล่อมพา ๏ ชวนชมแช่มชูเด่นหรูดั่ง เปล่งปลั่งปรอยปรายเลื่อมลายประสา เกี่ยวก้อยก่องเกินจำเริญตา ฟุ้งฟ้าเฟ้นฟ้อน..หนอฉะอ้อนนั้น ๏ หนาวเนื้อแนบในสุดไกลแสน ข้นแค้นควงเคยไม่เลยประหวั่น ร้อนรุกเร้าเรียงเพียงตาวัน เสกสรรสาดศิลป์..โรยประทิ่นราย ๏ เดือนดาวเด่นดวงพวงช่อพร่าง ทุกทางแถวทอดสวยตลอดสาย เข็ดเขี้ยวขุกเข็ญจักเป็นตาย เมียงหมายมานมั่น..เรืองสวรรค์รอ๚ะ๛                              คอนพูธน®

กลบทมาลาสยายกลีบ กลอนเจ็ดคำแต่ละวรรคกำหนดให้ คำที่ ๑-๒-๓-๔ สัมผัสอักษร  นอกนั้นเหมือนกลอนสุภาพ

[เริงอักษร]

**จวนเจียน ใจจะหมด ทดเดิน
ไพรเพลิน พริ้วพร่างพราย หน่ายหนอ
ทางท้อง ทุ่งทิ้งร้าง นางรอ
ใครคลอ เคียงคุ้มคลั่ง หยั่งใจ

**มีมิตร มุ่งมาปลอบ ชอบยิ่ง
แตะตัว ต้องตาจริง ยิ่งใส
เย้ายวน ย้ายโยงย้อน กลอนใน
สุขไสว สว่างสิ้น อินทรีย์.

....ขอลองสองบทพอคับ เ ห นื่ อ ย จั ง..

เริงอักษร

[ครภูธน®]

๏ ขีดค้นเขียนขานบนลานถ้อย ร่วมร้อยเรียงรามไปตามประสี แบบบทบรรณบายกำจายมี ครวญคลี่คล้องคลอ..ชิดพะนอเพลง ๏ กลัดกรุ่นกรายกลอนกำจรศิลป์ ยลยินหยาดยังแลสะพรั่งเปล่ง พราวพรายเพลินพลันแล้วบรรเลง ตูมเต่งแตกตาม..เด่นอร่ามดาวฯ                   คอนพูธน®

[ศศิ อักษราศรม]

เมียงมองมั่วมั่ง คลังอักษร กาพย์กลอนแก้เกลา เล่นเอาหาว ยั้วเยี้ยะเยอะแยะ แปะไว้พราว เรื่องราวเราร่อน กระฉ่อนลาน เด็กดินดื้อด้อย น้อยสาระ เอะอะเอ่ยอ้าง ก็ขว้างขวาน คำค่อนแคะคลั่ง หวังสำราญ เนิ่นนานน้องนั่น วันเดือนปี ล้อเลียนเล่นล้ำ เรื่องซ้ำซาก ปอปากเปะปะ ฉะป่นปี้ บ้าบอเบื่อบ่น ทนทู่ซี้ โทษทีถ้าทำ ให้รำคาญ Sasi

[เริงอักษร]

..ทนทุกข์ ทั้งเทวษ ทางกาย
ร้อนร่าย ร้ายเรือนใจ แผ่ซ่าน
บ้าใบ้ บอกเบือนบิด จิตขาน
ซมซาน ซุกซอกไซร้ เสื่ยงตน

**โหยหา ห่อนหายครั้ง ยังตรึง
จับจอง เจือจานจึง เปลี่ยนผล
สูงสุด สอยสู่ร่าง กลางสกล
ล้ำล้น ล้วนล้านค่า คราชม

**ยวนเย้า ยามย้อนคำ ซ้ำซาก
ปล่อยปาก เป็นไปตาม ความสม
คลอเคลีย คล้องครวญกลอน ผ่อนภิรมย์
เชยชม ชวนชิดไซร้ ให้สราญ.

..........*-*..........

เริงอักษร