ต่อไป →

[เริงอักษร]

..บ้านคนจน..

**บ้านฉันจน ต้องทนอยู่ สู้ชะตา
มองหลังคา เห็นรูโหว่ โชว์ฟ้าใส
เป็นรอยปรุ ทะลุรั่ว มัวหม่นใจ
ฝนตกมา ครั้งคราใด น้ำไหลนอง

**หอบโถถัง อีกลังผุ กระชุแหว่ง
หิ้วกระแต๋ง แล่งใบครึ่ง ซึ้งนึ่งของ
รองน้ำหยด แสนหดหู่ ดูน้ำกอง
ได้แต่มอง คอยจ้องแล แย่เหลือเกิน

**ข้างฝาบ้าน ยังกั้นขึง ตึงผ้าไว้
ลมพัดใส่ ไสถูกแผ่น แล่นใบเหิน
พื้นยังผุ โบ๋รูกว้าง ตรงทางเดิน
ถ้าหลงเพลิน พลาดพลั้งหล่น บนขี้ควาย

**บานประตู ดูยู่ย่น โคลนมันเกาะ
หน้าต่างเลาะ เจาะมุมหลบ วงกบหาย
บันไดมี เพียงสี่ขั้น สั่นมิวาย
ยามเยื้องกราย เสียงไหวลั่น สนั่นเรือน

**ใครไหนเล่า เขาจะอยู่ เป็นคู่ซ้อน
ได้แต่นอน ก่ายหน้าผาก พรากจิตเฉือน
กระท่อมร้าง ห่างไอรัก ยากคนเยือน
นอนนับเดือน ที่เกลื่อนดาว เหงาทรวงใน.

..........*-*..........

เริงอักษร
๒๗ กันยายน ๒๕๕๙

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..อยู่เรือนเก่า  เจ่าจุก นั่งลุกยาก
ถึงลำบาก  ก็มี ที่อาศัย
มิเป็นหนี้ มีกิน ดิ้นกันไป
สุขกระไร ไหนเล่า เท่าบ้านเรา

..หลังคาโหว่  โชว์รู  ดูฟากฟ้า
นับดารา  ชวนชี้ มิมีเหงา
นอนหนุนแขน  แสนนิ่ม หลับพริ้มเพรา
ลมโชยเบา  เข้ามา จากฟ้าไกล

..บานประตู  ยู่ย่น  มีโคลนเกาะ
ช่างเหมาะเจาะ  เป็นสี  ที่สดใส
บานหน้าต่าง  ว่างเว้น เห็นข้างใน
แสงรำไร  นอนคู่ ชมหมู่ดาว

..แสน อบอุ่น กรุ่นกรบ ซบอ้อมกอด
เราพร่ำพลอด  หยอกล้อ  คลอความหนาว
ท่ามความรัก  สลักฝัน อันแพรวพราว
สุขอะคร้าว  บนบ้าน  โยกสั่นคลอน

น้องจ๋า
อะคร้าว...มาก, ยิ่ง -อิ่มใจ, สบายใจ.

[ผู้พัน ใหม่ ไม่หวานแล้ว (จืดสนิท)]

..สงสารน้อง ต้องทุกข์ยาก ลำบากจิต
หาแอร์ติด  ทำให้ ได้คลายร้อน
ไฟไม่มี ที่มา อย่าอาวร
ใส่ถ่านก้อน ก็เย็นฉ่ำ ทุกค่ำคืน

พี่ใหม่

สงสารน้อง กลัวน้องร้อน เลยมาติดแอร์ให้จ้า
 

[ศศิ อักษราศรม]

เบื่อคนจนข้นแค้นแสนสาหัส
อัดคัตเงินตราน่าขมขื่น
ต้องขายแรงสารพัดเพื่อหยัดยืน
คงจะฝืนทนอยู่สู้ชีวี

บ้านของฉันหลังใหญ่สไตล์หรู
แสนเฟื่องฟูเทียบชั้นขั้นเศรษฐี
คนรับใช้หลายหน้าบรรดามี
ฟันทุกซี่น้องหมาพาเลี่ยมทอง

จึงมิอยากจะสนคนแถวบ้าน
บ้างเดินผ่านทายทักมักสอดส่อง
คงแอบคิดอิจฉาตาลุกพอง
ฉันนั่งยองกินข้าวสุกคลุกน้ำปลา

Sasi

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..เป็นคนงาน บ้านเศรษฐี นี่เนื๊อยเหนื่อย
ใช้จนเมื่อย ทำทุกอย่าง ยังกังขา
นั่งจับเห็บ เกาน้องแมว แล้วแกะปลา
แปรงฟันหมา เช้า-เที่ยง-เย็น มิเว้นวัน

..จะกินอยู่ ดูอดอยาก ลำบากท้อง
ยันตีสอง ยังโขกสับ จับหัวหัน
อดสะเต็ก อดพิชซ่า สารพัน
ส่วนนายนั้น กินข้าวสุก คลุกกะเกลือ

พรุ่งนี้ลาออก  อยู่มา 4 ปี เงินเดือน 7 บาท
กลับบ้านนอกดีกว่า  จองตั๋วรถไฟแระ

ขออนุญาตตอบเป็นกลอนเก้า นะคะ

[ศศิ อักษราศรม]

เดือนเจ็ดบาทค่าแรงแพงหูฉี่
ยังไม่ดีอีกนั่นฐานช่วยเหลือ
เนี่ยอุตส่าห์ใจบุญคอยจุนเจือ
มาบ่นเบื่อ บ๊ะ.!!ยัยนี่เดี๋ยวตีชัก

เมื่อคิดไป ไปเลยมิเคยห้าม
มีคนถามมากหน้ามาสมัคร
ไปแต่ตัวนะจ๊ะอย่ายึกยัก
เสื้อผ้าสักชนิดห้ามติดกาย

Sasi

 

[ผู้พัน ใหม่ ไม่หวานแล้ว (จืดสนิท)]

..โดนไล่ออก บอกนะ จะไปรับ
ทำงานกับ  เศรษฐี -นีใจร้าย
 เงินเจ็ดบาท ชาตินี้ พลีใจกาย
 เย็นอุ้มควาย  อาบน้ำ ตามบัญชา
 
 ..สงสารน้อง ต้องทน บนความทุกข์
เช้าฝืนลุก แปรงฟัน  ยันแมวหมา
ออกมาเถอะ  คนดี  พี่ใหม่มา
ถอดเสื้อผ้า  ให้เกลี้ยง พี่เลี้ยงเอง  5555

พี่ใหม่
ถ้าใส่เสื้อผ้ามา ไม่รับนะ
 

[เริงอักษร]

**ขอเลี้ยงด้วย ช่วยวัน ละเจ็ดบาท
โอ้อนาถ น้องเอ๋ย เลยจ้องเป๋ง
ไม่มีเหลือ เสื้อผ้า ค่ากางเกง
คอยยืนเล็ง รอรับ วันกลับมา

**เศรษฐีนี ใจร้าย ใช้โขกสับ
แม้ยามหลับ กลับปลุก ลุกผวา
อย่าไปอยู่ กับเขา เศร้าอุรา
กลับมาหา พี่เถิด เปิดผ้ารอ.

...โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง ฮ่า ฮ่า...

เรืองอักษร

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]