ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

"ส้มโอหวาน ข้าวสารขาว ลูกสาวงาม ข้าวหลามหวานมัน สนามจันทร์งามล้น
พุทธมณฑลคู่ธานี พระปฐมเจดีย์เสียดฟ้า สวยงามตาแม่น้ำท่าจีน"



นครปฐมส้มโอโชว์ว่าหวาน
อีกข้าวสารขานกล่าวว่าขาวนั่น
บ้องข้าวหลามงามใหญ่ใส่หวานมัน
กะทิคั้นสดล้วนสวนลุง"อิน"

สนามจันทร์นั้นกว้างสร้างงามแท้
น่ามาแลนักเชียวเที่ยวทั่วถิ่น
พุทธมณฑลดลอยู่คู่ธรณินทร์
ยลระบิลท่องพฤกษ์ดึกดำบรรพ์

พระปฐม-เจดีย์มีเก่ากรุ
เสริมทำนุ สร้างใหม่ใหญ่มหันต์
นมัสการงานปีที่รู้กัน
เดือนสิบสองผ่องพรรณคืนจันทร์เพ็ญ

แม่ท่าจีนรินไหลใสสง่า
สองฝั่งฝาสุขใจหากได้เห็น
ศศิแสงแยงส่องล่องน้ำเย็น
ขาดคนเซ็นต์เป็นคู่ยังอยู่คาน

Sasi

[ศศิ อักษราศรม]

จังหวัดแรกของไทยนครปฐม
แสนภิรมย์รู้อยู่สู่ลูกหลาน
แปลว่าแรกแต่เริ่มเดิมตำนาน
เขาสืบสานกันต่อพอรู้มา

ณ.บ้านสาวชาวสวนอบอวลหอม
ดอกพะยอมยามเช้าเจ้าหรรษา
มีนกไพรไก่ร้องก้องพนา
ลมพัดพาสอดเสียดเบียดไผ่เบน

กระรอกน้อยห้อยหัวตัวโยนแกว่ง
จั๊กจั่นแข่งเสียงขับรับกางเขน
กิ่งไม้ลู่ลมไกวไหวเอียงเอน
สาวเดินเล่นท้ายสวนชวนฝันเพ้อ

ต้นมะกอกทำกร่างขวางกอกล้วย
แลลำห้วยสวยใสปลาว่ายเกร่อ
เห็นปลาช่อนแหวกว่ายคล้ายใจเบลอ
ปลาซิวเผลอวิ่งมาชนโดนงับเลย

สะดุดกิ่งไม้กรอบหัวหมอบทิ่ม
ลุกนั่งยิ้มตัวงอหัวร่อเฉย
เรานี่หนอซึมเหม่อเซ่ออย่างเคย
พิโธ่เอ๋ยใครจะจองมองตัวเรา

Sasi

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..เห็นสาวสวย รวยเสน่ห์ เท่ห์ไม่หยอก
เธอนั้นบอก ชาวสวน ชวนกังขา
เขียนกลอนดี ที่หนึ่ง เพิ่งอ่านมา
อักษรา  พลิ้วไหว ได้ใจความ

..ภาษาไทย  ในกลอน ช่างย้อนยอก
สับขาหลอก วกวน  อ่านล้นหลาม
เฝ้าชะแง้ แลพิศ เฝ้าติดตาม
เมื่อคนงาม เข้ามา ชายตาแล

..เป็นครูกลอน สอนเขียน เพื่อเรียนรู้
คอยจ้องดู ด้วยใจ ใฝ่แน่วแน่
รีบจดจำ ย้ำเตือน ไม่เชือนแช
เพราะมีแต่ ความรู้ อย่าดูดาย

น้องจ๋า

ขอบคุณ และ ขอบคุณ ที่ให้ความรู้ในทางกลอน เสมอมาค่ะ

[ศศิ อักษราศรม]

งามลออต่อถ้อยประดอยสร้าง
บรรจงวางเกินจริงสิ่งเรียงร่าย
พี่ชาวดินสิ้นแววมิแพรวพราย
ทั้งผิวกายก็หม่นคนคูคลอง

มีความรู้ปูปลาพาลดเลี้ยว
จะเสียเที่ยวมาอ่านกานท์บกพร่อง
สาระไร้ไส้กลวงท่วงทำนอง
หาครรลองไม่เจอแค่เพ้อพก

อย่าเอาอย่างกางแลแม่บุญปลูก
พี่เขียนถูกเขียนผิดคราจิตตก
สัปโดกสัปดนปนลามก
กลัวโดนชกเหมือนกันทุกวันนี้

 
Sasi

[ผู้พัน ใหม่ ไม่หวานแล้ว (จืดสนิท)]

-สาวชาวสวน ม่วนแท้ แม้ไม่บอก
อย่ามาหลอก ให้รัก แล้วผลักหนี
ฟังวาจา ว่ากล่าว ก็เข้าที
ใจพี่นี้ หวิววาบ กำซาบทรวง
-บอกอาบน้ำ ตามคู ผิวดูหม่น
แถมซุกซน มากมาย ได้แต่หวง
เพราะหลงรัก นักหนา สุดาดวง
ขอพุ่มพวง อย่าหมาง ทางรักเรา

พี่ใหม่ครับ

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

โห  พี่ใหม่ ไม่ธรรมดา

[ศศิ อักษราศรม]

โห  พี่ใหม่ ไม่ธรรมดา

มีงี้ในเว็บสักสิบคนนิ...สุโค่ย

[ศศิ อักษราศรม]

-สาวชาวสวน ม่วนแท้ แม้ไม่บอก
อย่ามาหลอก ให้รัก แล้วผลักหนี
ฟังวาจา ว่ากล่าว ก็เข้าที
ใจพี่นี้ หวิววาบ กำซาบทรวง
-บอกอาบน้ำ ตามคู ผิวดูหม่น
แถมซุกซน มากมาย ได้แต่หวง
เพราะหลงรัก นักหนา สุดาดวง
ขอพุ่มพวง อย่าหมาง ทางรักเรา

พี่ใหม่ครับ

ไอ๊ย่ะ!!!กระทู้แรก มาทักรักเลยเหรอ
อ่านแล้วเอ๋อ...ยอมรับนับว่าเก๋า
เธอคือใครไหนกันงั้นขอเดา
คงผู้เฒ่า น่าวัยรุ่นลายคราม

รูปด้านซ้ายหมายมาดคงอาจใช่
ยืมมาใส่ของเหลน มะ..เน้นถาม
หากพลั้งผิดคิดตู่อย่าวู่วาม
อย่าเพิ่งจาม กบาลนะขออภัย
 
 แม้นจริงจังดั่งจิตลิขิตกล่าว
 ตามเรื่องราวทั้งสิ้นถวิลใฝ่
 ขอรับพิจารณาศึกษาไป
 ที่บอก"ใหม่"สดแท้...รึแค่ลวง..!?

Sasi

[ผู้พัน ใหม่ ไม่หวานแล้ว (จืดสนิท)]

..ตรงซ้ายมือ  คือ"ใหม่"  หาใช่เหลน
นั่งตัวเอน  บอกน้อง ไม่ต้องห่วง
สดใสแน่  แท้นา ใช่มาลวง
อยากจะควง  รีบมา ไม่ว่ากัน
..เสื้อคลุมกาย อายมาก ไม่อยากบอก
หลานจากนอก  ฝากมา ค่ามหันต์
ใส่เดินโชว์  โก้เก๋  เท่ห์ทุกวัน
หล่อไหมนั่น  "ศิ"จ๋า  อย่ารอรี
..ติดใจสาว  เฝ้าตาม  ยามเหว่ว้า
อยากไปหา  แต่ไกล ถึง(นคร)ชัยศรี
จะยอมตาย  หมายสู้ ดูสักที
ใหม่คนนี้   รักจริง  ไม่ทิ้งใคร

พี่ใหม่ครับ

[ครภูธน®]

๏ โอ้สาวนครชัยศรีเบิกคลี่บอก ที่เคยชอกกลับชุ่มอ่อนนุ่มไสว คราสดชื่นรื่นดวงแทบทรวงนัย ทุกช่อใบเปล่งบาน..แลตระการชม ๏ เหมือนแรกแย้มแต้มสีกับพจีหวาน พานงคราญถึงครวญรัญจวนห่ม ดอกรักล่องมาลิ่วปลิวตามลม ค่อยค่อยพรมคลอพุ่ม..หอมกระชุ่มลักษณ์                                คอนพูธน®

[ศศิ อักษราศรม]

..ตรงซ้ายมือ  คือ"ใหม่"  หาใช่เหลน
นั่งตัวเอน  บอกน้อง ไม่ต้องห่วง
สดใสแน่  แท้นา ใช่มาลวง
อยากจะควง  รีบมา ไม่ว่ากัน
..เสื้อคลุมกาย อายมาก ไม่อยากบอก
หลานจากนอก  ฝากมา ค่ามหันต์
ใส่เดินโชว์  โก้เก๋  เท่ห์ทุกวัน
หล่อไหมนั่น  "ศิ"จ๋า  อย่ารอรี
..ติดใจสาว  เฝ้าตาม  ยามเหว่ว้า
อยากไปหา  แต่ไกล ถึง(นคร)ชัยศรี
จะยอมตาย  หมายสู้ ดูสักที
ใหม่คนนี้   รักจริง  ไม่ทิ้งใคร

พี่ใหม่ครับ

เจอะคำหวานขานกล่าวเข่าแทบทรุด
เดินสะดุดมดหลามที่ตามไต่
หล่อบวกหวานซ่านซึ้งถึงทรวงใน
เกาะตับไตติดตรึงอึ้งคารม

บ้านอยู่ไหนล่ะพี่ วจีนุ่ม
ถึงเป็นหนุ่มกวินกลิ่นหอมฉม
หญิงหลายหลากมากแหนแฟนคงจม
สาวคร'ถมยากไร้ไกลความจริง

เกิดบ้านนอกคอกนาทุ่งป่าเขา
เคยหมองเศร้าระกำชอกช้ำยิ่ง
หากครานี้พี่ชายหน่ายแล้วทิ้ง
จะจ่อยิงให้ม่องเถอะลองดู

Sasi

[น้องขวัญ น้องขวัญ น้องขวัญนะจ๊ะ]

เชือดเฉือนกันมันหยดติ๋งๆ  เลยนะ พี่ๆ
ขวัญไม่เก่ง ก็คอยอ่าน  อิอิอิ

[ศศิ อักษราศรม]

เชือดเฉือนกันมันหยดติ๋งๆ  เลยนะ พี่ๆ
ขวัญไม่เก่ง ก็คอยอ่าน  อิอิอิ

วางมาเถิดนะอย่าเกรงใจเลย

 

[ศศิ อักษราศรม]

๏ โอ้สาวนครชัยศรีเบิกคลี่บอก ที่เคยชอกกลับชุ่มอ่อนนุ่มไสว คราสดชื่นรื่นดวงแทบทรวงนัย ทุกช่อใบเปล่งบาน..แลตระการชม ๏ เหมือนแรกแย้มแต้มสีกับพจีหวาน พานงคราญถึงครวญรัญจวนห่ม ดอกรักล่องมาลิ่วปลิวตามลม ค่อยค่อยพรมคลอพุ่ม..หอมกระชุ่มลักษณ์                                คอนพูธน®

ดอกบัวน้อยลอยคอรอที่พึ่ง
จวบมาถึงวันนี้มิมีหลัก
ฝ่าลมแดดแผดเผาร้าวรอนนัก
ใจเริ่มชักท้อแท้แลรอบกาย

ผกาอื่นดื่นตาต่างพาฝัน
สวยสีสันส่วนมากหลากความหมาย
เขาถนอมห้อมแห่แลพริ้มพราย
บัวเขาหน่ายระอาค่าไม่มี

แสนอาภัพดับขาดวาสนา
เกณฑ์ชะตาตกอับกับถิ่นที่
รอเมตตาฟ้าด้วยช่วยปรานี
จะยินดี โดดเสียบพลันแจกันใจ

Sasi

[หมอจุ๋ม จุ๋มจิ๋ม จิ๋มจุ๋ม]

-เป็นดอกไม้ใช้บูชามากค่าล้น
บัวหลุดพ้นโคลนตมบ่มนิสัย
ใช้ขึ้นหิ้งยิ่งกว่าค่าอื่นใด
อยู่ในใจสาธุชนจนเหี่ยวคา
-อย่าถ่อมตัวกลัวหมองต้องเย่อหยิ่ง
บัวเป็นสิ่งงามหลากและมากค่า
อยู่กับพระมานานด้านบูชา
ขอจงอย่าน้อยใจในสิ่งดี

จุ๋ม