ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

อย่าเอ๋ยอย่าทิ้ง
น้องเป็นหญิงขี้เหงาเข้าใจไหม
อยู่ดายเดียวเปลี่ยวจิตเดี๋ยวคิดไกล
อาจบ้าใบ้คลุ้มคลั่งเพราะวังเวง
แค่ได้เรียงเคียงพจน์ก็สดชื่น
หน้าระรื่นลิงโลดโดดหงายเก๋ง
กินนอนสุขลุกนั่งช่างครื้นเครง
แม่กดเหม่งดังโป๊ก...โลกหมุนเอย

ศศิ
 

[หมอจุ๋ม จุ๋มจิ๋ม จิ๋มจุ๋ม]

วังเอ๋ยวังเวง เพราะกลัวเกรงทุกอย่างช่างน่าขำ อนาคตหมดสิ้นผินระกำ เผลอถลำเล่นหวยอยากรวยเร็ว เฝ้าเก็บหอมรอมริบหยิบใส่กะปุก อยากสนุกผีสิงห์ดิ่งลงเหว เขาบอกว่าการพนันนั้นแสนเลว สลัดเอวยักไหล่ไม่เหลือเอย จุ๋ม

[ศศิ อักษราศรม]

หมอเอ๋ยหมอจุ๋ม
อย่าไปกลุ้มเรื่องนี้ขี้ปะติ๋ว
งวดนี้เลขล็อกนิดเคลื่อนบิดพลิ้ว
รอบหน้าชิวเชื่อนะอย่าหวาดเกรง
แก้ตัวใหม่ใจสู้ต้องรู้เริ่ม
จำนำเพิ่มบ้านช่องรับรองเจ๋ง
จะฟูเฟื่องเรืองหรูดูโหงวเฮ้ง
ตุนเป็นเข่ง...มาม่าคอยท่าเอย

ศศิ

 

 

[ครภูธน®]

๏ งวดเอ๋ยงวดหน้า                 อย่าช้าอย่าเฉยปล่อยละเลยฝัน ใครไปใครอยู่เดี่ยวรู้กัน            ลองนั่นอีกคราว..เผื่อสกาวพรม “รางวัลที่หนึ่ง” ยังรอหนอ        ปลิวหอมโปรยห่อปานสวรรค์ห่ม “ผิดลงปลงจิต” อย่าคิดจม       “โพย” ต้มน้ำตาล..รับประทานเอย๚ะ๛                                                       คอนพูธน®

[น้องมีน น้องมีน น้องมีนนะจ๊ะ]

..หลงเอ๋ยหลงผิด
เพราะตามติดคนใบ้หวยช่วยไม่ไหว
หนอหมอจุ๋มซื้อแล้วแจวให้ไว
หนีทันใดเจ้ามือถือโพยมา
..ทั้งตำรวจกวดติดชิดกายเจ้า
หมอจุ๋มเศร้าเร้นกายซุกหายหน้า
โยนโพยทิ้งซิ่งเบนซ์เห็นกับตา
ยิ้มเริงร่าโบกมือคือ..หนีเอย

[ศศิ อักษราศรม]

โรเอ๋ยโรหณะ
นับเป็นประเพณีที่ยึดถือ
ปฏิบัติต่อเนื่องจนเลื่องลือ
สำคัญคือความเชื่อเมื่อโบราณ
ว่าพระพุทธองค์ทรงเสด็จ
เผยแผ่เกร็ดพระธรรมกรรมฐาน
พุทธศาสนิกชนแผ่ผลทาน
นามขนาน"ตักบาตรเทโว"เอย

ศิ

 

[ศศิ อักษราศรม]

เจ้านำโชคหาย

แมวเอ๋ยแมวหง่าว
คงจะหนาวมั้งท่า ออกหาคู่
คอยป้องปรามห้ามออกตอกตะปู
ยังเร้นรูรอดไปไม่รักดี
แม่นั่งคอยหงอยง่วงเพราะห่วงเจ้า
ถ่างตาเฝ้าฝืนมองช่องรูหนี
ห่วงหมาไล่รถทับกลับเสียที
ดื้อยังงี้เมื่อไหร่กลับจับขังเอย

Sasi

 

[ครภูธน®]

๏ แมวเอ๋ยแมวหาย                    แจ้ง “นาย” เถิดหนอรออะไร?นั่น “นำโชค” อาจชิดจุมพิตจันทร์       หลายวันหลงเวิ้ง..คลอระเริงเคล้า ติดเหมียวสาวหมวยสำรวยผ่อง     หรือท่องหล้าทัศน์ “หง่าว” สะบัดเหงา ลืมผิดปล่อยผ่านคืนบ้านเรา          เรื่องเก่าแม่แก้ว..อภัยแล้วเอย๚ะ๛                                                       คอนพูธน®

[ศศิ อักษราศรม]

อยากรู้จัง...!? นั่งเอ๋ยนั่งพร่ำ เช้ายันค่ำลิขิตคิดคำขาน ไม่รู้เขาชื่นฉ่ำหรือรำคาญ อยากจะให้คนอ่านวานตอบมา ร่ายรินคำห้วนกร่อยด้อยคำหวาน เขียนกาพย์กานท์นานวันฝืดสรรหา เค้นสมองตีบตันพรรณนา อยากรู้ว่าเมื่ออ่านไป...เบื่อไหมเอย

[ศศิ อักษราศรม]

บ้านเรามีแต่กระดิ่ง * เรียงเอ๋ยเรียงร้อย เราถักถ้อยเทียบวางอย่างฉะฉาน หวังสื่อโชว์โฆษณาให้สะท้าน ทั่ววงการกลอนเราเอ้ารีบแชร์ ชนนั้นเห็นหรือไม่ใช่ขอดค่อน เรานี้คนเขียนกลอนนอนเพียงแคร่ พกกระดิ่งติ๊งต๊องส์จ้องตาแล ตกกระแสมิดังเช่น ระฆังเอย *

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

วัดเอ๋ยวัดไทร เสียงอะไรค่อยจังฟังบ่ถนัด อ๋อระฆังพระตีดังมิชัด แว่วติดขัดแผ่วเบาเราแสนงง วันนี้ลาก"ระฆังใหญ่"เอาไปถวาย ตีเช้าสายหายโหยโดยพระสงฆ์ จะนอนฟังดังแน่คล้ายแตรวง คงหลับลงกรนสบายหายกลุ้มเอย น้องจ๋า จ้า .

.
.

[ศศิ อักษราศรม]