ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

คนใต้หยิ่ง ไม่ขอใครกิน (กลบทขดในข้อ) ..หมดสิ้นแล้ว แล้วทุกสิ่ง ยิ่งกว่าหมด จิตรันทด ทดแท้ท้อ ต่อวาสนา เวรกรรมซัด ซัดมาซ้ำ นองน้ำตา วันข้างหน้า หน้าต่อไป ไม่เห็นทาง ..ทั้งพี่น้อง น้องของพี่ วิ่งหนีน้ำ มันกระน่ำ หน่ำซ้ำซ้อน ก่อนรุ่งสาง พ่อแม่หาย หายต่อหน้า ตาพร่าพราง เห็นแต่ร่าง ร่างลอยลิ่ว ปลิวลับตา ..เกาะเหนี่ยวขอน ขอนแท่งใหญ่ แล้วใจหาย พยุงกาย กายแหบโหย โรยอ่อนล้า หันทางไหน ไหนลูกผัว ตัวเริ่มชา น้ำพัดพา พาลับหาย ตายจากกัน ..ทุกข์เทวษ เทวษร่ำ คร่ำครวญคิด หนอชีวิต ชีวิตนี้ ที่โศกศัลย์ เหลือแต่ตัว ตัวคนเดียว เปลี่ยวชีวัน แล้วจะหัน หันมองหน้า หาผู้ใด ..ลุกขึ้นยืน ยืนสองขา กายาหนึ่ง ยัง-หยั่งถึง ถึงเวลา อย่าเฉไฉ ดิ้นแค่หมด หมดสิ้นลม ลมหายใจ สู้ต่อไป ไปข้างหน้า เวลา(ยัง)มี ..พ่อสอนว่า ว่าคนใต้ มิไร้สิ้น ไม่มีกิน กินแต่น้อย อย่าถอยหนี อย่านั่งรอ รอชะตา ฟ้าปราณี ชีวิตนี้ ที่ว่าแน่ ก็แค่..ตาย                 น้องจ๋า

.
.
.

[เริงอักษร]

**อย่าเพิ่งทด ทดใจท้อ รอไปก่อน
ขอวิงวอน วอนจงฟัง ยังไม่สาย
ใช้สติ สติมี อยู่ที่กาย
ยังหายใจ ใจย่อมรู้ สู้ต่อเติม

**ค่อยค่อยก้าว ก้าวเดินหน้า อย่าล้าถอย
ใจยังคอย คอยเป็นห่วง ล่วงไปเสริม
เพิ่มพลัง พลังใจ ให้กว่าเดิม
ขอจงเริ่ม เริ่มจิตตั้ง อย่ายั้งรอ

**คราวร้องร่ำ ร่ำน้ำตา น้ำพาหลาก
หลายคนพราก พรากจากกัน ไม่ทันขอ
พัดล่องไป ไปไกลล้ำ น้ำตาคลอ
คงเพียงพอ พอหรือยัง ช่างเวรกรรม

**จงกินน้อย น้อยเรื่องกิน ยินดีอด
กินจนหมด หมดของกิน โดนหมิ่นหยาม
ไม่มีโชค โชคไม่มา ชะตาทราม
อย่ารอถาม ถามใจเถิด เกิดเป็นคน.

..........*-*..........

เริงอักษร
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]