ต่อไป →

[เริงอักษร]

..บานในใจไม่รู้โรย..

**โอ้เจ้าบาน ไม่รู้โรย โดยชื่อตั้ง
แลสะพรั่ง ค้างชูช่อ ล้อสูรย์ส่อง
ยืนดอกยั้ง พลั้งดอกเย้า เคล้าลมลอง
เฝ้าเหม่อมอง คอยจ้องพิศ พินิจดู

**ม่วงก็มี บ้างสีขาว พราวแดงส้ม
บางดอกอม ชมพูอ่อน งอนกลีบหรู
กอไม่ใหญ่ ไม้ล้มลุก ทุกกอชู
ก้านเด่นลู่ พู่ดอกตั้ง สะพรั่งบาน

**กลีบดอกหยัก ขยักย้าย ปลายกลีบงอก
แปรเป็นดอก ซ้อนเล็กเล็ก เหมือนเลขหาร
แย่งกลีบใหญ่ บานกลีบย่อย ร้อยกลีบบาน
ดูละลาน ตระการตา ถ้าเพ่งชม

**ชีวิตสู้ อยู่ได้นาน ทานสีแสง
มีเรี่ยวแรง แข่งเวลา น่าสุขสม
ไร้กลิ่นหอม ออมช่อไว้ ได้นานนม
ให้คนชม ภิรมย์ชื่น ระรื่นใจ

**เปรียบดั่งคน ล้วนฝนฝึก สำนึกบอก
อยู่อย่างดอก ที่ยืนยง คงความใส
ต้องอดออม ถนอมร่าง สร้างด้วยใจ
เบ่งบานไว้ ไม่รู้โรย โดยผิวนวล.

..........*-*..........

เริงอักษร
๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๙

[เริงอักษร]

[เริงอักษร]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..จะเบ่งบาน ต้านลม บ่มความหนาว
จะเย็นเช้า ยันค่ำ คอยพร่ำหวน
จะติดแน่น แก่นใน ไม่เรรวน
จะลมทวน กี่เพลา มิราโรย

..จะยืนหยัด มัดต้น จนสิ้นชีพ
จะไม่รีบ รายร่วง ตวงแห้งโหย
จะอยู่ทน จนตาย  ไม่วายโวย
จะกอบโกย ความสวย ด้วยตัวเอง

สาวขี้อ้อน

[เริงอักษร]