เธอเป็นใคร?

เธอเป็นใคร?

เธอเป็นใคร มาจากไหน ฉันใคร่รู้
มาสิงสู่ อยู่ภายใน ดวงใจฉัน
ตั้งแต่เห็น กลับมาคิด พินิศพลัน
ทุกคืนวัน ส่งเสียงธรรม จำติดทรวง

ทุกวันแว่ว แผ่วพริ้ว ปลิวมาว่า
ดั่งวาจา มาจากแคว้น ดินแดนสรวง
สอนเรื่องบุญ หนุนหลีกบาป ซาบซึ้งทรวง
สิ่งใดลวง สอนให้คิด พิจารณา

เที่ยวเสาะหา คำครูบา อาจารย์เก่า
เรื่องท่านเล่า อ่านแล้วคิด ปริศนา
สิ่งใดชั่ว ให้ไกลห่าง อย่าค้างคา
พัฒนา ใจของตน ให้พ้นภัย

ธรรมที่เธอ ส่งให้มา มีค่าล้น
สอนผู้คน ที่ก้าวผิด คิดแก้ไข
อยากขอบคุณ เรื่องดีดี นี้ด้วยใจ
เพียงหวังให้ รู้บาป-บุญ เพื่อหนุนนำ

เธอเป็นใคร มาจากไหน ใจใคร่รู้
พินิศอยู่ ใช่คารม นะคมขำ
อันคำว่า เรื่องบังเอิญ ใช่เกินกรรม
สิ่งที่ทำ ล้วนเรื่องดี ที่เธอเตือน

อาจเป็นเพราะ ทำดีไว้ จึงได้พบ
มาประสบ เรื่องสุขใจ ใครจะเหมือน
ใช่บังเอิญ เพราะใจภักดิ์ ช่วยตักเตือน
ไม่ลืมเลือน เธอเป็นใคร.... ฉันใคร่รู้

......พยัคฆ์......

(พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านกล่าวว่า โลกนี้ไม่มีคำว่าบังเอิญ การเจอกันไม่ว่าที่ไหน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ว่าเรื่องใด..
ก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรือเหตุบังเอิญ จนผมเองว่าแม้แต่การที่เรามาพบเจอกันบนเว็บ ในเฟสบุ๊หรือสื่ออนไลน์ทุกประเภท
ก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่เป็นเพราะทุกเหตุการณ์ ทุกการรู้จัก พบเจอ และการพลัดพราก ล้วนแล้วมาจากกรรมทั้งสิ้น
บางคนมาเจอกันเพราะเคยทำกรรมดีร่วมกันมาก่อน......เกื้อกูลต่อกันในเรื่องดีๆไว้เมื่อครั้งในอดีต
จึงได้มาเจอกันอีกครั้งแบบชะตาต้องกันแม้เพียงเพิ่งรู้จัก แต่บางคนมาเจอกัน เพียงเพื่อกลับมาแก้แค้น..
เพราะเคยทำกรรมที่ไม่ดีต่อกันไว้ในอดีต จึงมาเจอแบบให้อีกฝ่ายหนึ่งรับกรรม....ดังนั้นคำว่าบังเอิญจึงไม่มี
จะมีก็แต่การพบเจอกันเพราะมาจากกรรมดีและกรรมชั่วที่ทั้งสองเคยกระทำต่อกันล้วนๆจนทำให้ต้องเจอมากันอีกครั้ง
...สำหรับผม...เมื่อมีคนมาให้คำแนะนำเรื่องดีๆ..โดยที่เราไม่รู้จักกัน..เป็นการส่วนตัว...ก็อดที่จะนึกไม่ได้ว่า..
เธอเป็นใครหนอ (ในอดีตชาติ)...จึงมาแนะนำเรา เกื้อกูลแต่เรื่องดีๆ ให้เรา ได้แต่นึกขอบคุณเขา...
เพราะนั่นก็คงไม่ใช่การบังเอิญแน่ๆ....คำว่า เธอ..ในบทกลอนนี้...หมายถึง ผู้หญิง และผู้ชาย..ที่มาแนะนำเรื่องดีๆให้..ขอบคุณครับ)