ต่อไป →

[พยัคฆ์]

เรื่อง"ผี" หลอก... แต่บอกดี




...ยามคิดถึง คราใด ไปหาเจ้า
ตรงบ้านเก่า มองหาเจ้า เฝ้าถามถึง
แอบมองหา ด้วยดวงจิต คิดคำนึง
เพราะคิดถึง หวั่นไหว ไกลสายตา

...เที่ยวเดินเลาะ เกาะรั้ว กลัวใครเห็น
เช้าจรดเย็น เพราะหัวใจ ยังใฝ่หา
เฝ้าแอบมอง ลอดหน้าต่าง ไม่สร่างซา
ไม่เห็นหน้า ไม่เหลือเงา ดูเศร้าใจ

...มองดูบ้าน เคยเรียบหรู ดูฝุ่นเขรอะ
ฝาเปื้อนเปราะ ไม่งามงด สวยสดใส
ปล่อยทิ้งร้าง หญ้าขึ้นรก น่าตกใจ
ช่างกระไร โอ้ทรามวัย ใยไม่แล

...อันหัวใจ เมื่อทิ้งร้าง ต่างก็รก
กิเลสปก เต็มฤทัย ใจเป็นแผล
เกาะกินใจ จนลำบาก ยากดูแล
ต้องใช้ธรรม นำแก้ ก่อนแย่เกิน

...หากหมั่นฝึก มองภายใน ดูใจบ้าง
อย่าส่งห่าง ออกนอกใจ ไม่สรรเสริญ
ดับที่จิต ดับตรงนั้น นั่นเจริญ
อย่ามัวเพลิน เรื่อง"ผี" หลอก... แล้วบอกดี

........................พยัคฆ์...........................

(หนุ่ม-สาวๆ สมัยนี้..ถ้าคุยเรื่องเพ้อๆ ฝันๆ..การแต่งตัว สถานที่ ที่มีอาหารอร่อยๆหรือไปเที่ยวทีไหนดีเธอจะชอบ.ฯ
.......แต่ถ้าคุยเรื่องบุญทาน เรื่องธรรมะ เรื่องเวร เรื่องกรรมฯ..เธอจะเมินหน้าทำนองว่าฉันยังไม่แก่พอที่รับฟัง.....
ดังนั้นเวลาจะคุยกัน....จึงเลือกคุย..ประมาณว่าเธอรับฟังได้..จะได้คุยสนุก..และรักษามิตรภาพทางสังคม....
กลอนนี้เลยแต่งทำนองเสียดสี..เล็กๆ..ว่าที่เรื่องจริงๆไม่ชอบ..แต่เรื่องหลอกๆ..เหมือนผี..กลับชอบ)