โลน หรือ ตัวโลนคืออะไร

โลนหรือตัวโลนคืออะไร
โลนหรือตัวโลน (Crab Louse หรือ Pubic Louse) เป็นสัตว์ขนาดเล็กชนิดหนึ่ง จำพวกเดียวกับเหา ชอบอาศัยอยู่ร่างกายของคนตรงบริเวณที่มีขน
โดยเฉพาะบริเวณที่มีขนหนาแน่น เช่น บริเวณอวัยวะเพศ หนวด และคิ้ว เป็นต้น โลนเป็นสัตว์ที่ดูดกินเลือดเป็นอาหาร
และถ้าไม่ถูกรบกวนก็จะเจริญเติบโตและแพร่พันธุ์อยู่ในบริเวณส่วนที่มีขนจุดนั้นต่อไป
ตัวโลนเป็นสัตว์หรือแมลงขนาดเล็ก ขนาดเพียง 1-2 มิลลิเมตร แต่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ตัวโลนนั้นไม่มีปีก
ไม่มีหาง มีขา 6 ข้าง (หรือ 3 คู่) มีเขาหรือหนวด 2 เส้นอยู่บริเวณหัว โดยที่โลนจะใช้ขาทั้ง 6 ข้างเกาะไปตามขนเพื่อเคลื่อนที่
เมื่อหิวก็จะใช้ปากเจาะลงไปที่ผิวหนังเพื่อดูดกินเลือด

อาการของการติดตัวโลน
ผู้ที่ติดโลนมานั้นจะมีอาการคันอย่ามากบริเวณขนที่โลนเกาะ เรียกได้ว่าคันกันแบบสุดติ่งกระดิ่งแมวเลยทีเดียว
คันจนไม่สามารถยั้งใจได้ต้องเกากันสถานเดียว นอกจากนี้ยังพบว่าบริเวณที่โดนตัวโลนเจาะเพื่อดูดเลือดจะเกิดเป็นตุ่มแดงๆขึ้นมา
มีอาการแสบผสมกับอาการคันด้วย ยิ่งถ้าการเกิดโลนนั้นเกิดบริเวณขนของอวัยวะเพศและการเกาของเรารุนแรงเกินไป
ก็สามารถทำให้เกิดการอักเสบและติดเชื้อบริเวณนั้นได้ เนื่องจากบริเวณบริเวณนั้นมุกเป็นบริเวณอับชื้น เกิดการสะสมของเชื้อโรคได้ง่าย

การตรวจวินิจฉัยการติดโลน
ตัวโลนถึงแม้จะมีขนาดเล็กเพียง 1-2 มิลลิเมตร แต่ก็สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า หรือเพื่อความชัดเจนก็สามารถส่องดู
ด้วยแว่นขยายในบริเวณที่คันได้ ตัวโลนนั้นมีรูปร่างลักษณะที่แตกต่างไปจากเพื่อนพ้องในตะกูลเดียวกัน
ดังนั้นจึงสามารถวินิจฉัยได้ทันทีว่าเราติดโลนหรือไม่

การติดต่อของโลน
ตัวโลนจะพบได้มากที่สุดบริเวณขนของอวัยวะเพศ ดังนั้นการติดต่อหรือแพร่ขยายของตัวโลนที่พบมากที่สุดคือการติดต่อทางเพศสัมพันธ์
ซึ่งเมื่อมีการสัมผัสกันจากการมีเพศสัมพันธ์ โลนก็สามารถเคลื่อนย้ายตัวเองจากคนหนึ่งไปสู่อีกคนหนึ่งได้โดยง่าย
อีกวิธีหนึ่งของการกระจายตัวของโลนที่พบได้มากรองลงมาคือกาใช้สิ่งของโดยเฉพาะเสื้อผ้าและผ้าเช็ดตัวร่วมกัน
เมื่อคนที่มีโลนอยู่ตามร่างกายใช้เสื้อผ้าหรือผ้าเช็ดตัวแล้ว ตัวโลนสามารถเกาะติดอยู่บนเสื้อผ้าเหล่านั้นได้ง่าย
และเมื่อมีคนอื่นนำเสื้อผ้าหรือผ้าเช็ดตัวนั้นไปใช้ โลนก็สามารถเกาะติดกับคนใหม่ได้ทันที
นอกจากนี้ยังพบการติดต่อของโลนผ่านการใช้เตียงร่วมกัน ห้องน้ำร่วมกันอีกด้วย

การรักษาโลน
การรักษาโลนนั้นรักษาได้ไม่ยาก ไม่ต่างอะไรกับการรักษาพวกเห็บหรืดหมัดในสุนัข (เปรียบซะ 5555+) วิธีการรักษาโลนก็คือกำจัดตัวโลนออกไป
แต่ถ้าจะให้มานั่งหยิบออกทีละตัวก็คงไม่ไหว ดังนั้นวิธีการที่นิยมใช้กันก็คือ ติดโลนบริเวณไหนก็ให้โกนขนบริเวณนั้นให้หมด
เพราะเมื่อไม่มีขนก็จะไม่มีตัวโลนอีกต่อไป ส่วนอีกวิธีหนึ่งที่ได้รับความนิยมเช่นกัน (ใช้เฉพาะการติดโลนที่อวัยวะเพศเท่านั้น ห้ามใช้บริเวณคิ้ว)
ก็คือการใช้ยาจำพวก Gamma Benzene Hexachloride ทาบริเวณที่เป็นโลน ทิ้งไว้ครึ่งวันแล้วล้างออก ทำสองรอบติดต่อกัน
ตัวโลนก็จะตายทั้งหมด แต่ถ้าเกิดอาการอักเสบหรือติดเชื้อเนื่องจากการเกาอย่างเมามันไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม
ต้องไปปรึกษาแพทย์เพื่อขอคำแนะนำในการรักษาต่อไป

วิธีการป้องการติดโลน
การป้องกันตัวเองจากตัวโลนต้องป้องกันที่ต้นตอของโลนเอง กล่าวคือ อะไรที่เป็นความเสี่ยงในการติดโลนเราต้องระมัดระวังให้มาก เช่น
1. ไม่มีเพศสัมพันธ์กับคนที่เป็นโลน (จะถามหรือสังเกตการเกาของคู่ต่อสู้ก็ตามสะดวกครับ ^ ^)
2. ไม่ใช้เสื้อผ้าหรือผ้าเช็คตัวร่วมกับผู้อื่น
3. ถ้ารู้ว่าผู้นั้นมีตัวโลน ต้องไม่ใช้เตียงหรือห้องน้ำร่วมกัน จนกว่าจะแน่ใจว่าเขาหายแล้ว
4. ถ้ารู้ตัวว่าติดโลน ควรนำเสื้อผ้า ผ้าปูที่นอนหรือของใช้ที่ต้มได้ ไปต้มในน้ำเดือดเพื่อฆ่าตัวโลนให้หมด ถ้าต้มไม่ได้ให้นำใส่ถุง
มัดให้แน่น วางทิ้งไว้ไม่น้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์
5. สวมใส่เสื้อผ้าที่สะอาดเสมอ

กลุ่มที่เสี่ยงต่อการติดโลน
กลุ่มคนที่เสี่ยงต่อการได้รับตัวโลนมีหลายกลุ่ม ดังนี้
1. กลุ่มแม่บ้านที่สามีชอบซุกซนนอกบ้าน
2. กลุ่มพ่อบ้านที่ภรรยาชอบซุกชนนอกบ้าน
3. ผู้หญิง/ผู้ชายขายบริการ
4. ผู้ที่ชอบส่ำส่อนทางเพศ
5. ผู้ที่ชอบใช้เสื้อผ้า/ผ้าเช็ดตัวร่วมกับผู้อื่น
6. ผู้ที่ไปพักตามโรงแรมหรือที่พักที่ทำความสะอาดผ้าเช็ดตัวและเตียงนอนไม่สะอาดเพียงพอ
7. ผู้ที่ต้องใช้ห้องน้ำส่วนรวมหรือห้องน้ำสาธารณะที่ไม่สะอาด

โลนหรือตัวโลนนั้นไม่สามารถทำอันตรายกับเราถึงชีวิตได้ แต่ก็สร้างความรำคาญและความทรมานจากอาการคันได้เป็นอย่างมาก
อีกทั้งยังทำให้เราต้องเสียบุคคลิกภาพจากอาการคันที่ไท่เลือกเวลาและสถานที่อีกด้วย ดังนั้นพยายามหลีกเลี่ยงโอกาสการได้รับตัวโลน
จะเป็นวิธีป้องกันตัวเองที่ดีที่สุด…