ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

.
.
      ผู้ชายสำออย        

..อย่า..มาทำ สำออย มองอ้อยอิ่ง ลองว่าทิ้ง มิทวนคืนหวนหลัง ทำบีบซ้ำ น้ำตา ช่างน่าชัง อย่า..มาหวัง จะเห็นใจ ไม่มีทาง ..ทำซีดเซียว เหี่ยวห่อ ใจฉ้อฉล อย่า..มาค้น ซักถาม เรื่องความต่าง แขนที่เคย เกยนอน คงอ่อนบาง บัดนี้ราง เลือนหาย  สลายตัว ..อีกเพลงหวาน ซ่านฟัง คราครั้งนั้น เบื่อจนหวั่น อาเจียน แล้วเวียนหัว เบื่อบ้านเก่า เสาผุ ทะลุครัว หลังคารั่ว ฝนผ่าน บ้านคนจน ..บายแล้วนะ อย่ามา กอดขาฉัน น้ำตาอัน ล้นปรี่ ไม่มีผล อย่า..อ้อนวอน งอนง้อ ไม่ขอทน จะเป็นคน ลาจาก ไม่อยากมอง ..อย่า..มาตี หน้าเศร้า ทำเล้าหลือ พ่อกระบือ ทำตัว ฉันมัวหมอง เมื่อก้าวขา ลาไป ยากไตร่ตรอง เราทั้งสอง  จบกัน บัดนั้นเลย ................... น้องจ๋า

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

1792