ต่อไป →

[เริงอักษร]

☆นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก๒๔☆ (เมขลาอวตาร๑๐ จอนูนกับจอแบน) ☆เมขลามาบรรจบภพที่เก้า ได้เป็นเจ้าครองเมืองกระเดื่องหล้า แว่นแคว้นร้อยน้อยใหญ่ในพารา ชาวไพร่ฟ้ายกย่องแซ่ซร้องพลัน ☆ทศพิธราชธรรมนำทางให้ เจริญในดวงจิตคิดสร้างสรรค์ ใจสะอ้านหวานอ่อนอาทรกัน  ดุจสวรรค์บนดินถิ่นนภา ☆มีความสุขทุกวันมั่นดวงจิต สุจริตโปร่งใสไร้ปัญหา คุกเหว่ว้างว่างเปล่าเหงาในตา ต่างภาษาชาติเชื้อเกื้อหนุนกัน                                                                     ☆เกิดพลิกผันวันหนึ่งถึงครายุ่ง เรื่องในมุ้งวุ่นวายหายสุขสันต์ ฝุ่นตลบอบอวลครวญรำพัน ตบตีลั่นด่าทอล่อกันนัว ☆สองสาวซ่าด่าแรงแข้งขาสั่น ถลึงถลันสาปแช่งเพื่อแย่งผัว ตะโกนลั่นสนั่นไปไม่เกรงกลัว รู้กันทั่ววนเวียนมิเปลี่ยนแปลง ☆มือถลกยกผ้าเสียงจ้าแจ๊ด แหว๋..แว๊ดแว๊ดหยาบหมดงดแถลง มิอาจจะอธิบายร่ายแจกแจง แอบตะแคงหูตั้งฟังไม่เพลิน ☆เจริญสุดพุทธมนต์จนคอแห้ง ส่อแสดงอาฆาตขาดเคอะเขิน เจ้าหน้าที่สี่เมืองเคืองเหลือเกิน ออกหมายเชิญทั้งสองไปร้องทุกข์ ☆นำขึ้นศาลผ่านแน่หวังแก้ไข สิ่งคาใจฝังฝากพรากความสุข ทั้งสองแข่งแย่งกันชั้นเชิงรุก ปากขยุกตาขยิกจิกน้ำลาย ☆นางจอนูนทูลก่อนวอนให้ช่วย ดวงช่างซวยดีแท้แย่เหลือหลาย ผัวได้เสียเมียน้อย..หน๋อยไม่อาย ร้องฟูมฟายใจเหน็บเจ็บเหลือดี ☆นางจอแบนแอ่นอกยกมือบ้าง มีข้ออ้างเหมือนกันหวั่นเสื่อมศรี อยู่กินนานผ่านมากว่าห้าปี นังตัวดีจอนูนนั้นทูลเท็จ ☆จงเซ้าเซ้าหน่อยหนาอย่าว่าวหลาย เบิกตัวชายให้การหวังงานเสร็จ ไม่อยากเห็นเข่นฆ่าน้ำตาเล็ด ขี้เกียจเช็ดขัดถูดูอ่อนใจ ☆พ่อตัวดีรี่มาเบื้องหน้าศาล หมดสะท้านขาดสะทกยกหัวไหล่ โค้งคำนับรับพริ้มยิ้มละไม มีอะไรกันหรือคือโทษทัณฑ์ ☆เจ้าจงตอบมอบตามความลี้ลับ ให้กระชับเรื่องราวคาวมหันต์ สองสาวนี้ที่ฟ้องร้องเรียนกัน สร้างสัมพันธ์ตอนไหนใครก่อนใคร ☆เจ้าหนุ่มงามกล้ามใหญ่ไรขนดก ทั้งก้นกกก็โด่งโป่งเป็นไห แลชำเลืองเครื่องเพศเหตุของภัย ดูช่างใหญ่เหลือรับเป็นตับพอง ☆ขอบอกความตามตรงว่าหลงใคร่ ทั้งคู่ไซร้มิเป็นเช่นเจ้าของ ผมมีเมียเสียแล้วชื่อแก้วทอง แต่เกี่ยวข้องสองสาวเพราะหนาวใจ ☆เมียขัดขืนยืนยันพร้อมสั่นหัว บอกว่ากลัวขึ้นห้องน้องไม่ไหว ทุกคืนวุ่นงุ่นง่านสะท้านใน ต้องออกไปบ้านเล็กจับเด็กกิน ☆ทั้งสองสาวพราวรักนักเลงเก๋า เก่งรุกเร้าลวดลายมิหายสิ้น เสียงคำรามครามโครมยามโลมริน โปรดีดดิ้นชวนชิมอิ่มเหลือเกิน ☆พอ..พอ..สุด หยุดเล่าไม่เอาแล้ว เห็นวี่แววไปใหญ่ไม่ขัดเขิน ดูสุขใจในท่าน่าเพลิดเพลิน พวกสายเบิร์นสายย่อล่อกันนัว ☆จงบอกมาว่าเจ้าจะเอาใคร เป็นคู่ใคร่ทุกยามด้วยนามผัว จบงงงันปัญหาหน้ามืดมัว แสดงตัวเลือกค้นแค่คนเดียว ☆โอ้ย..ไม่ได้หรอกครับรับฟังด้วย เผื่อใครป่วยแล้วอดหมดเรื่องเสียว ทั้งสองคือมือดีที่หนึ่งเชียว ยามแตกเปลี่ยวขึ้นมากลัวบ้าตาย ☆เมขลาฟังคำนำมาคิด โทษจากพิษความรักหักมิหาย จึงพิพากโทษาพาผ่อนคลาย เหตุจากชายล้นหลามกามคุณ ☆สั่งทหารด้านในให้แจงจัด เอาไปตัดสามท่อนใช้ขอนหนุน ใส่เข่งแก้วแล้วชั่งตั้งเป็นทุน ส่วนเลือดขุ่นแบ่งเถือเหมือนเนื้อวัว ☆ทั้งสามส่วนล้วนแจกห้ามแลกกลับ จอนูนรับเอาไปได้ส่วนหัว จอแบนขยับรับขาน่าจะชัวร์ นางแก้วทองรับตัวของผัวไป ☆นักปกครองต้องมีศรีและศักดิ์ ซื่อเป็นหลักมาก่อนอย่าอ่อนไหว ความเถรตรงคงรู้อยู่กลางใจ เมขลาถูกไหมให้คิดดู ☆เมขลาภพเก้าอวตาร ต่อผสานเรื่องเรียงเคียงหมวดหมู่ ทุกปางนั้นสรรค์สร้างคำพร่างพรู ชาติที่สิบจะรู้อยู่ถัดไป ☆เยื้องย่างเข้าอวสานนิทานจบ ทวิภพเมขลาพาสดใส "มาลี"หญิงควงร่ายชาย"มาลัย" เริ่มแบบไหนติดตามความเป็นมา.                          เริงอักษร

.
.