ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

              

ยามเช้า ..เมื่อตะวัน  ผันผินมา จากฟ้ากว้าง ความอ้างว้าง  ก็ลางเลือน  เลื่อนลับหาย ท้องฟ้าสาด  พาดสีทอง สาดส่องกาย โผล่ทักทาย หลังหมู่เมฆ วิเวก-วน ..คลื่นยามเช้า เร้าเร่งรับ กับชายฝั่ง จู่โจมดั่ง  ซัดซ่าไป ในทุกหน เจ้าคงเหงา เปล่าร้างเปลี่ยว เดี่ยวกมล ไร้ซึ่งคน เคียงข้างกาย  หลายเพลา                       น้องจ๋า