ต่อไป →

[เริงอักษร]

.นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. .        (เรื่อง ฉิ่งฉับทัวร์ ๑) *เรื่องราวฝันวันเก่าเราอ่านเขียน ตอนเริ่มเรียนศึกษาอุตส่าห์สู้ วิชามากหลากหลายกลายเป็นครู ให้เรารู้เสาะแสวงแข่งกับวัย *โตขึ้นนิดคิดไกลใจสุขสม เอ็นฯเข้าเพื่อ อบรมบ่มนิสัย ชื่อดูเร้าเข้าท่ามหา'ลัย พากเพียรไปจนจบครบตำรา *เสริมทักษะชนะใจใช้ค้นคิด ชี้ทุกทิศส่องสว่างทางสรรหา พบทุกสิ่งจริงแท้เห็นแก่ตา เพิ่มคุณค่าบัณฑิตติดตัวไป *กิจกรรมตำนานต้องพานพบ ก่อนเรียนจบปลายเทอมเพิ่มสดใส อาสาตัวทั่วเขตประเทศไทย ร่วมดวงใจพัฒนาหน้าที่งาม *ชนบทคดเคี้ยวเปลี่ยวเขาเขิน พร้อมเผชิญเร่งรุดสุดสยาม รุ่นพี่ล้ำนำหน้าพาน้องตาม ฟ้าสีครามผ่องผุดมิหยุดมือ *พาหนะขณะใช้ไปและกลับ ทัวร์ฉิ่งฉับเรียบง่ายอย่าได้ถือ ตีกลองทอมกล่อมไพรใจลุกฮือ พวกเราคืออาสามาด้วยใจ *สิ้นปีนี้ทีเด็ดเจ็ดโครงการณ์ ระดมงานทุกที่ทาสีใหม่ รั้วโรงเรียนเปลี่ยนเสาเก่าเพียงใด ช่วยซ่อมให้แน่นอนก่อนพังลง *พ่อ"ติงลี่"พี่ใหญ่ในชมรม ขนกล้วยส้มอาหารน้ำตาลผง กาแฟโถโหลสวยพร้อมถ้วยชง หวังว่าคงพอแน่แค่เก้าวัน *หนู"มด"เด่นเป็นดาวแม่สาวสวย ก็ไปด้วยงานนี้มีความฝัน กลัวจะโดนคนว่ากล้าฝ่าฟัน ใช่แค่สวยเท่านั้นมิหวั่นงาน *สองคนวุ่นลุ้นรักสมัครจิตร แนบสนิทอย่างไรใจผสาน ชุลมุนหมุนวนจนคลุกคลาน ต้องคอยอ่านภาคต่อรอติดตาม.           เริงอักษร ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด  #ฉิ่งฉับทัวร์

[เริงอักษร]

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. .        (เรื่อง ฉิ่งฉับทัวร์ ๒) *ทัวร์ที่หนึ่งถึงกาญจน์เพื่อสานต่อ รถวิ่งห้อสุดแคว้นแดนสยาม เหมืองปิล็อกบอกอยู่ดูสวยงาม ยังคงความธรรมชาติสะอาดตา *เห็นน้องมดสดสวยด้วยชุดสี ห่มผ้าแพรกำมะหยี่ปรี่เข้าหา ยื่นฉิ่งส่งตรงไปให้กานดา เธอบอก"บ้า"โยนทิ้งกลิ้งพื้นรถ *ฉันมิใช่ลักเพศทุเรศจริง มาเอาฉิ่งส่งให้ใจสบถ ดาวคณะคนนี้ที่ชื่อมด โปรดจงจดใส่จิตคิดให้ดี *ติงลี่ยืนตื่นตะลึงถึงปากค้าง รอยยิ้มจางทันใดใจอยากหนี แต่ก็ฝืนขืนสู้ดูท่าที รีบด่วนจี๋อธิบายเพื่อคลายปม *คิดมากไปไหมเล่าเอาแต่โกรธ มากล่าวโทษวายวุ่นขุ่นเคืองผม เห็นนั่งเรียบเงียบเหงาเศร้าอารมณ์ กลัวจะจมความทุกข์ไม่สุขใจ *คนตีฉิ่งชิงลา ละหน้าที่ คุณช่วยตีหน่อยน่าอย่าสงสัย พี่ตีกลอง น้องตีฉิ่ง กรุ๊งกริ๊งไป เราจะได้ร่วมสนุกสุขเบิกบาน *อ๋อ..เห็นเบ่งเจ๋งจ๋าน่าหมั่นไส้ แล้วก็ไม่บอกกันพลันยิ้มหวาน ขอโทษทีที่ว่าบ้าอยู่นาน มดนั้นพาลไปหน่อยอย่าน้อยใจ *มดนั้นเป็นเช่นดาวสาวคณะ พวกเกะกะชอบแกล้งแล้วแว้งใส่ มาเกาะแกะแทะเล็มอยู่เต็มไป จะวางตัวอย่างไรให้ยากเย็น *ในดวงจิตคิดครุ่นกรุ่นไฟโชน อยากตะโกนบอกไปให้คนเห็น ลำบากจังคั่งแค้นแสนลำเค็ญ กับการเป็นดาวคณะจะบ้าตาย *เหงาจนแย่แก่ใจใครจะรู้ อยากมีคู่เหมือนกันหวั่นมิหาย แสนขุ่นข้องสองปีมีหรือชาย มากล้ำกรายกล้าจีบบีบหัวใจ *ติงลี่มีทีเด็ดสำเร็จรัก มดประจักษ์จริงแน่สักแค่ไหน ท่านผู้อ่านวานคิดติดตามไป ถึงตอนใหม่รู้หมดทุกบทมี.     เริงอักษร ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด  #ฉิ่งฉับทัวร์

[เริงอักษร]

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. .       (เรื่อง ฉิ่งฉับทัวร์ ๓) *ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะพระท่านสอน หากสาวงอนเขาโกรธโปรดอย่าหนี ง้อเรื่อยไปใจกล้าบ้าวาที เดี๋ยวก็ดีขึ้นได้ให้อดทน *ติงลี่พริ้มยิ้มหวานหน้าบานแฉ่ง น้องมดอายแก้มแดงแกล้งสับสน คว้าฉิ่งชูบู้หน้าตาเหลือกลน พร้อมกับบ่นอู้อี้ตีไม่เป็น *ติงลี่สอนซ่อนยิ้มกระหยิ่มใจ หงายฝาแรกเอาไว้ทำให้เห็น ตีครึ่งถ้วยหนึ่งครั้งรั้งกระเด็น ฝาบนเผ่นออกข้างครางเสียงคา *ครั้งที่สองจ้องกลับจับประกบ ก็พลันครบจังหวะนะน้องจ๋า แล้วก็เวียนเปลี่ยนสลับกลับไปมา เอ้า..ขวัญตาลองทำตามคำดู *มดอู้อี้ตีฉิ่งกรุ๊งกริ๊งก่อง ฟังเสียงกลองรัวนำทำปากจู๋ แค่มินานสราญชมสมใจครู ฟังแล้วรู้ตกต้องทำนองเพลง *ความสนุก สุขกำเนิด บังเกิดขึ้น เพราะว่ากึ๋นติงลี่ชี้ตรงเผง น้องมดยิ้มพริ้มตาคราบรรเลง ไม่วังเวงนั่งเหงาเศร้าอย่างเคย *กลองทอมคึกครึกโครมโหมเร็วถี่ พ่อติงลี่แสนสนุกสุขละเหวย น้องมดนี้ตีฉิ่งเพราะพริ้งเลย แหม๋..ทรามเชยเก่งจังสมหวังจริง *ตะโกนก้องร้องเพลงบรรเลงใส่ สุดแต่ใจออดอ้อนกลอนจีบหญิง มือไม่หยุดฉุดเล่นเป็นระวิง รถก็วิ่งเรื่อยไปในดงดอน *แอบสบตาหน้ามดจิตจดจ่อ สวยจริงหนอจับใจไฟสุมขอน ทำอย่างไรไหนเล่าเฝ้าวิงวอน กามเทพแผลงศรตอนต่อไป.          เริงอักษร ขอบคุณภาพภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด  #ฉิ่งฉับทัวร์

[เริงอักษร]

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. .       (เรื่อง ฉิ่งฉับทัวร์ ๔) *เช้าแรกเริ่มเติมค่าภาระกิจ ที่อุทิศหยาดเหงื่อเจือยิ้มใส ทุ่มเทกันขยันทนบนคราบไคล อาบรินไหลทั่วหน้าพร้อมฝ่าฟัน *พ่อติงลี่พี่ใหญ่ไม่ชักช้า สองมือคว้าข้าวของต้องบากบั่น เป็นตัวอย่างทางดีมีรางวัล คือความฝันสูงสุดจุดปลายทาง *พะรุงพะรังถังไหใส่อาหาร หม้อลูกใหญ่ปากบานปานกระถาง เตาแก๊สเขื่องเครื่องปรุงยุ่งโยงยาง ขน..มาวางข้างเต็นท์เป็นพ่อครัว *ทำต้มฟักผักแกงแข่งท้องฟ้า กลัวเวลาสว่างก่อนร้อนหูหัว หากไม่ทันนั้นแย่แพ้ภัยตัว เพราะว่ากลัวน้องอดจะหมดแรง *เสียงโพละพะกระทะลั่นสนั่นทุ่ง จวนใกล้รุ่งดวงตะวันพลันส่องแสง ไฟในเตาเถ้าคลุ้งฟุ้งเปลวแดง ทั้งฟักแฟงต้มผัดจัดเรียงกัน *มดแอบเลี่ยงเมียงมองจ้องติงลี่ เป็นรุ่นพี่น่ารักชักขบขัน เห็นวุ่นวนคนเดียวเชี่ยวชาญครัน สารพันทำได้ไร้เกี่ยงงอน *ด้วยลุกลี้ลุกลนจนเกินยั้ง ติงลี่พลั้งเท้าคุดสะดุดขอน ล้มทั้งยืนฝืนคว้าหน้าสั่นคลอน กระทะร้อนคว่ำลงตรงแขนตน *รู้สึกจี๊ดจู๊ดจ๊าด ป๊าด..ติ..โธ่ อยากร้องโฮโอ้แสบแปล๊บขุมขน สะบัดมือเร่าเร่าเฝ้าอดทน ได้แต่บ่นอุบอิบกระพริบตา *มดนั่งดูอยู่ใกล้ตกใจวิ่ง เข้าไปพบพี่ติงชิงปุจฉา เป็นอะไรไหมเล่า เอามือมา ควานหายาโปะแผลแก้พิษไฟ *สองประสบพบตาในท่านั้น ศรสวรรค์ปักจึ๊กลึกถึงไหน คงทะลุปรุโปร่งโยงหัวใจ กามเทพองค์ใดใช้ศรยิง *หนูมดไวใส่ยาฆ่าเชื้อแผล หยิบผ้าก็อตถักแพรเป็นแง่ขิง เอาพันแขนแล่นยื้อมือระวิง ให้พี่ติงคนดีที่ชื่นชม *เรื่องราวเป็นเช่นไรให้ตามต่อ เกิดเป็นรักไหมหนอรอสุขสม อาจแรมร้างค้างเหงาเศร้าอารมณ์ ต้องขื่นขมหรือไม่อะไรดี.        เริงอักษร ขอบคุณภาพภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด  #ฉิ่งฉับทัวร์

[เริงอักษร]

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. .         (เรื่อง ฉิ่งฉับทัวร์ ๕) *ทำแผลเสร็จเช็ดคราบเปรอะสาบเสื้อ ยังหลงเหลือรอยแดงแย่งผิวสี เจ็บหน้าเขียวเชียวหนอพ่อคนดี สมเป็นพี่ ของน้องๆ ไม่ร้องเลย *หนุ่มติงลี่ดีใจงานไม่กร่อย ยิ้มเล็กน้อยขอบคุณวุ่นใจเอ่ย "น้องมดช่างกรุณาน่าชมเชย" ไม่นิ่งเฉยดีจริงกว่าหญิงใด *รีบลุกยืนฝืนต่อมิรอช้า เอื้อมมือคว้าหม้อข้าวตะกาวไห น้องมดนั้น ตบ อก เพราะตกใจ บ้าอะไรอีกนี่ที่รีบทำ *อ๋อ..ซาวข้าวเพื่อหุงปรุงอาหาร ก่อนเริ่มงานต้องอิ่ม..(ยิ้มพร้อมขำ) รีบแจงจัดผัดแฟงแกงและยำ สองมือคลำเร่งตะครุบอุปกรณ์ *จะซาวข้าวแน่หรือมือก็เจ็บ ดูซิ..เล็บแทบหลุดมิหยุดก่อน เดี๋ยวมดเองบรรเลงให้ไม่เกี่ยงงอน แต่ต้องสอนด้วยนะทำอะไร *สองคนง่วนป่วนปั่นขยันขยับ ช่วยกันจับจัดแจงแข่งฟ้าใส เพียงมินานงานเสร็จสำเร็จไป เพราะว่าได้ลูกมือคือคนงาม *หลังกินข้าวก้าวหน้างานทาสี หนุ่มติงลี่เร่งเครื่องเรื่องแบกหาม แปรงกระป๋องคล้องบันไดใจวู่วาม หวังเสร็จตามแผนวางอย่างลงตัว *คุมน้องๆร้องเพลงบรรเลงแว่ว "อาสาสมัครมาแล้วแก้วทูนหัว จะเหนื่อยยากมากไยไม่เกรงกลัว ขอให้รั้วสวยสดสู้หมดใจ" *อย่างงดงามยามค่ำจึงทำเสร็จ ปวดเมื่อยเคล็ดขัดยอกบอกพี่ใหญ่ ติงลี่ข้ามตามนวดกวดเรียงไป เสร็จแล้วตั้งกองไฟในค่ำคืน *ล้อมแถวยาวข้าวปลาน่าสนุก มีความสุขกันไปไม่ขมขื่น ช่วยร้องรำคำถนัดผลัดกันยืน ยิ้มสดชื่นพักผ่อนก่อนเข้านอน *มดจ้องนิ่ง ติงลี่..นี่ไฉน ทรหดเหลือใจไม่ยอมถอน มองกระชับจับจดทุกบทตอน รู้สึกร้อนผะผ่าวราวไฟลน *มันจี๊ดจี๊ดที่ใจใช้มือจับ เรื่องลึกลับพริ้งเพริศบังเกิดผล ความนัยแนบแอบซ่อนร้อนพิกล พาสับสนเร่งเร้าเข้าภวังค์.            เริงอักษร ขอบคุณภาพภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด  #ฉิ่งฉับทัวร์

[เริงอักษร]

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. .       (เรื่อง ฉิ่งฉับทัวร์ ๖) *ในเต็นท์นอนติงลี่มีสุขล้ำ เอื้อมมือคลำผ้าแพรแลผนัง คิดถึงหน้าน้องมดสดใสจัง ยามเธอนั่งใส่ยาพาสุขใจ *ถึงจะเจ็บเก็บงำทำเป็นเก่ง แสบชิบเป๋งเลยหนอก็ทนไหว วางมาดโก้โชว์หญิงกลิ้งกลอกไป หวังจะได้คำชมสมมาดแมน *ในหัวล้าว้าวุ่นเฝ้าครุ่นคิด จะพิชิตใจน้องต้องมีแผน คว้าหนูมดสดใสให้เป็นแฟน ยากเหลือแสนแน่นักชักร้อนรน *คิดกลับไปกลับมาจนตากลับ ตะกายจับผ้าเต็นท์เย็นด้วยฝน มองข้างเสาเงาขาวราวกับคน มายืนบ่นอู้อี้ปลายที่นอน *โผล่หน้าออกนอกเต็นท์จึงเห็นแน่ ว่าที่แท้ มดจริงๆ มิ่งสมร ใต้แสงจันทร์สั่นหัวตัวเปียกปอน ทำหน้างอนหน้าง้ำเอ่ยคำมา *เต็นท์เจ้ากรรมน้ำหยดเต็มหมดแล้ว ไม่มีแววฝนหยุดสุดกังขา มดจะนอนอย่างไรให้ระอา ไปถามหาเต็นท์ว่างต่างบอกเต็ม *น้ำไหลโกรกโชกใหญ่ไร้กาวปะ กวนนิดนะ ติงลี่มีไหมเข็ม ช่วยเย็บเต็นท์ให้หน่อยรอยตัวเอ็ม น้ำไหลเล็มลอดช่องช่วยน้องที *ลืมพกพามาด้วยซวยละหว่า ฝนก็บ้าดันตกเกินยกหนี คงต้องนอนเต็นท์อื่นนะคืนนี้ ประเดี๋ยวพี่ค้นหาอย่ากังวล *ก็เหลือเพียงเต็นท์พี่ที่นอนเดี่ยว มดไปเที่ยวถามหากลางฟ้าฝน ต้องขอวอนนอนด้วยช่วยสักคน ฟ้าเบื้องบนเทกระหน่ำซ้ำเติมกัน *หากมดไม่รังเกียจเบียดกันหน่อย เต็นท์หลังน้อยยินดีมีสุขสรร ขอรับร่างนางฟ้าวิลาวัณย์ เข้าพักนอนถ้ำสวรรค์หลับฝันดี *เต็นท์ตลบอบอวลล้วนไอรัก ต่างยิ้มทักก่อนนอนซ่อนสุขศรี สองใจลิ้มอิ่มเอมแสนเปรมปรีดิ์ ค่ำคืนนี้นอนคู่อยู่เคียงกัน *ติงลี่นอนแข็งทื่อสะดือจุ่น ใจนั้นวุ่นเวียนวนจนน่าขัน ไม่กล้าแม้ขยับตัวกลัวโทษทัณฑ์ เห็นสวรรค์รำไรได้แต่มอง.           เริงอักษร ขอบคุณภาพภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด #ฉิ่งฉับทัวร์

[เริงอักษร]

 

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. .        (เรื่อง ฉิ่งฉับทัวร์ ๗) *จบเมืองกาญจน์ผ่านตากหากจำได้ สู่เมืองไกลขุนเขาเคล้าเสียงก้อง พฤกษชาติดาษดื่นชื่นทำนอง เหล่าอาสาพี่น้อง ร้อง.เล่น.รำ *แม่ฮ่องสอนก่อนลาท้องฟ้าครึ้ม อากาศซึมเมฆห่มดูคมขำ ไอระเหยเย้ยหมอกหยอกให้จำ สิ่งที่ทำคุ้มค่าน่ายินดี *วนเวียนไปในทางมุ่งสร้างสรร พอนับวันสุขล้นบนวิถี เหลือเพียงแหล่งแห่งเดียวของเที่ยวนี้ ต่างรู้สึกสุขฤดีที่ได้มา *ติงลี่นั้นขันแข็งเป็นแรงหลัก ซึ้งประจักษ์น้ำใจกระไรหนา น้องมดเล่าเฝ้ามองอย่างต้องตา ปรารถนาควงคู่อยู่เป็นแฟน *แต่จนแล้วจนรอดอยากถอดใจ เอ๊ะ..ทำไม ติงลี่ดีสุดแสน จีบไม่เป็นเล่นล้อท้อแท้แทน เฮ้ย..เป็นแมนหรือเปล่าเศร้าเต็มที *อุตส่าห์เจาะเลาะเต็นท์เล่นดราม่า แต่เสียท่าหรือเราเขากลับหนี ไม่ยอมคุยลุยจีบ รีบหน่อยซี ทุกวันนี้เหงาใจไร้คู่ควง *มิได้การแล้วเราเฝ้าถอนจิต มดนั้นคิดเผด็จศึกนึกหึงหวง รุ่นน้องล้อมห้อมรุมไฟสุมทรวง ขอตามทวงใช้สิทธิ์ปิดการรอ *ถึงดีร้ายหายเศร้าก็เอา..วะ วันนี้จะจีบชายหมายจดจ่อ เค้าจีบเองก็ได้ใจ เออ..ออ ไม่เห็นง้อสักหน่อยจงคอยดู *เดินตามติดชิดกายไม่หายหน้า เผลอก็คว้าจับแขนแอ่นอกหรู เป็นเจ้าเข้าเจ้าของยามมองดู ให้มันรู้กันไปมิได้แฟน *แล้วเกิดผลกลใดในตอนหน้า แม่สาวซ่าจะสมอารมณ์แสน หรือขาดผึ๋งถึงแววกินแห้วแทน ถ้ามาดแม้นพลั้งพลาดอนาถใจ.            เริงอักษร ขอบคุณภาพภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด  #ฉิ่งฉับทัวร์

[เริงอักษร]

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. .       (เรื่อง ฉิ่งฉับทัวร์ ๘) *ที่สุดท้ายปลายตาอาณาเขต ตามที่เจตจำนงตรงฝันใฝ่ ภูชี้ฟ้าเมืองเลยเพิ่งเคยไป อิสานเหนือของไทยใกล้ชายแดน *ติงลี่กลุ้มรุมเร้าเศร้าหัวอก เหมือนนรกโหมไฟไหม้ถึงแก่น สงสารหน่อยหน้ามนคนไร้แฟน อยากขอมดควงแขนแสนกลุ้มใจ          *เสร็จงานเห็นเย็นนั้นพลันเข้าท่า จังหวะดีเป็นบ้าฟ้าสดใส อยู่กันสองต่อสองมองทรามวัย สารภาพออกไปไม่ช้าเลย         *เต็นท์มดนั้นมันขาดอุบาทว์ยิ่ง ความเป็นจริงพี่ทำ จำใจเผย แผนการเหลวเลวร้ายชายเจ้าเอย หวังชื่นเชยแนบชิดผิดเชิงชาญ *จะลงโทษโกรธไปพี่ไม่ว่า โปรดเห็นใจเถิดหนาที่กล้าหาญ หลงชอบมดหมดพลั้งอยู่ตั้งนาน ไม่อาจทานทนได้หากใครจอง *พอพูดจบหลบหน้าอุราหวั่น โอ้..สวรรค์วูบวับดับมัวหมอง คงจะแย่แน่แล้วแก้วเนื้อทอง ได้แต่มองพื้นดินอย่างสิ้นแรง *ฮ่า.ฮ่า.ฮ่า บ้าจริงสิ่งที่ฟัง มดหัวเราะไม่ยั้งฝังรอยแฝง อยู่ในใจผู้เดียวเดี๋ยวเรื่องแดง เราก็แทงเต็นท์รั่วมั่วพอกัน *มิน่าเล่าเราเจาะเลาะนิดเดียว แต่รูโหว่มากเชียวตรงเกลียวสัน มารู้จริงติงลี่ตัวดีนั้น ทะลวงมันจนโต โถ..เอาจริง *ภวังค์คิดจิตไสวถอนใจโล่ง เจอคนโกงคอตีบมาจีบหญิง เจ้าแผนการเชียวนะพ่อมะปลิง ดีแล้วล่ะพี่ติงชิงบอกเรา *ไม่เสียลุ้นคุณค่าราคาสาว ทำเรื่องฉาวจีบชายน่าอายเขา ถึงตอนนี้มีแค่แง่งอนเอา มารยาเข้าสักหน่อยอ่อยพองาม *กระแอมไอไปว่า บ้า..เบา.เบา ไยมิบอกกันเล่าเข้าคำถาม ดีนะนี่ที่พูดปูดข้อความ เป็นไปตามสัตย์ซื่อคือศักดิ์ชาย *แต่มีโทษโจทย์ใหญ่ให้รับส่ง มิลืมหลงเวลากล้าห่างหาย ทั้งเช้าเย็นเห็นหน้าอย่ากลับกลาย โทษถึงตายหากค้าน..สาบาน.เชียว! *ใจติงลี่ลิงโลดกระโดดแผล๋ว มดน้องแก้วยิ้มละมุนมิขุ่นเขียว ปากอึกอักรักน้องปองคนเดียว ไม่ข้องเกี่ยวหญิงใดให้สัญญา.       เริงอักษร ขอบคุณภาพภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด  #ฉิ่งฉับทัวร์

[เริงอักษร]

..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ.. .   (เรื่อง ฉิ่งฉับทัวร์ ๙ อวสาน) *กลองตีดังยังแว่วเจื้อยแจ้วเสียง พร้อมสำเนียงฉิ่งฉับรับหรรษา ในกลางดึกคึกคักหนักเบามา เหล่าอาสาเดินทางกลางไพรพง *ร่วมสร้างคุณหนุนโจทย์ประโยชน์ตั้ง มิหยุดยั้งปณิธานสานประสงค์ มุ่งไปตามคามเขตเจตจำนง นำความสุขไปส่งตรงปลายทาง *เสียงกลองฟังดังฉะนี้ ณ.ที่ไหน โปรดรู้ไว้น้องมดหมดหมองหมาง มีติงลี่พี่ใหญ่เอาใจวาง อยู่เคียงข้างทุกหนบนรถทัวร์ *นี่แหละคือสื่อรักนำชักให้ สองฤทัยโชคดีเหมือนตีตั๋ว เป็นจุดเริ่มเติมช่อต่อครอบครัว จงอย่ากลัวพลาดผิดคิดชอบใคร *คนสมหวังครั้งชมอารมณ์ชื่น คนขมขื่นชอกช้ำน้ำตาไหล คนที่กล้าคราพบจบที่ใจ คนบ้าใบ้อมทุกข์สุขจากจร *ฉิ่งฉับทัวร์รัวกลบจบตรงนี้ กลอนกวีเร่งรัดจัดอักษร หวังให้ท่านอ่านสนุกในทุกตอน หลับตานอนมีสุขทุกค่ำคืน.           เริงอักษร ขอบคุณภาพภาพจากอินเทอร์เน็ต #กลอนแปด  #ฉิ่งฉับทัวร์