ต่อไป →

[เกริกบุระ]

.
.
ลมบาดแก้มใครในคืนหนาว
หมอกห่มฟ้าพราวราวภาพฝัน
ดาวใดใสวาวราวแสงจันทร์
ใครหวั่นสั่นไหวในแสงเงา

อุ่นฟืนเปลวไฟใต้ใบสน
ใครค้นดาวใสในตาเศร้า
ใครกล่อมลำนำกลางลำเนา
ใครเย้าหยอกเอิน--ใครเขินอาย

อวลคุ้นกรุ่นคล้ายหมื่นไม้ดอก
รินระลอกบอกอยู่ไม่รู้หาย
ยิ่งดื่นดึกผลึกน้ำค้างยังย่างกราย
ใครคล้ายใคร่เคียงใกล้ใคร- -ในคืนนั้นฯ
.