ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

.
"หมาอ๊อน"
.
เมฆสีตุ่นต้องตาลอยมาแต้ม
เหงื่อหยาดแก้มกอดกายมิวายกลุ้ม
ว้างโว้งโลกโศกเล่ายังเฝ้ารุม
ที่แหล่งลุ่มล่มลานทั่วชานเรือน
.
วาโยโบกโยกบ้านขื่อคานบิด
เคยสถิตถอนถมเพราะลมเถื่อน
หลังคาโบ๋บุบแบนเสาแกนเบือน
พบบ้านเพื่อนพังพ่ายซ่อมหลายพัน
.
วารีเอ่อนองอ่วมคงท่วมอีก
ยากหลบหลีกสลดหวังลดหลั่น
แต่ปีก่อนปีกลายก็คล้ายกัน
ยิ่งต่ำชั้นช่วยช้าประชาชน
.
แทบหมดตัวทั่วต้านเกินทานตั้ง
ถึงมีผังเตือนภัยยังไร้ผล
เมื่อน้ำหลามรี่หลากทะลักล้น
ปะทะท้นทุกข์หทัยให้สะท้าน
.
ที่เรือกสวนล้วนส้มระดมสร้าง
สู้แผ้วถางถูกถมจมถิ่นฐาน
พังพินาศพนังอย่างยาวนาน
เกินต่อต้านต้องตรมระทมตรอม
.
สิ้นหม้อข้าวเตาเขียงอยู่เยี่ยงเขียม
จำใจเจียมเจ็บจังนั่งจมจ่อม
อุทกเพียบมิพ้นฝนก็พร้อม
อยากหลบอ้อมระอา...เจ้า"หมาอ๊อน"
*
ศศิ อักษราศรม
 

#กลบทอักษรตกกระทบสามช่วง