ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

ซ่อนรักไว้ในนิยามความคิดถึง - เห็นภาพน้ำค้างแต้มบนแก้มหญ้า เหมือนน้ำตาอาบแต้มบนแก้มสาว หยดหนึ่งที่พร่างพรายหลายเรื่องราว คือน้ำตาของดาวที่พราวแพรว - รุ่งอรุณอุ่นไอโลมไหมหมอก ทอทาบดอกน้ำค้างดั่งเก็จแก้ว สะท้อนแสงเลื่อมระยับวับวาวแวว ตลอดแนวทุ่งหญ้าอ่าอำไพ - ปล่อยความคิดลอยล่องท่องฟ้ากว้าง ยิ้มบางบางถึงความฝันมิหวั่นไหว จิตวิญญาณสานสร้างโลกข้างใน กว้างและไกลจรัสจ้ากว่าแสงจันทร์ - ซ่อนรักไว้ในนิยามความคิดถึง ด้วยซาบซึ้งในอารมณ์ห่มความฝัน จะบอกเธอเข้าใจอย่างไรกัน คิดสักวันคงสดใสในหนทาง - ตราบความหวังยังล่องท่องเที่ยวโลก เผชิญโชคชะตามาทุกอย่าง ที่พ้นผ่านการกระทำไม่อำพราง ทุกตารางหัวใจมอบให้เธอ - เพชรน้ำค้างยังแต้มบนแก้มหญ้า แดดเริ่มจ้าอาบยอดภูอยู่เสมอ ความคิดถึงมีมากอยากพบเจอ เฝ้าพร่ำเพ้อครวญหาทุกนาที -เสกสรร วรรณศิลป์

ภาพประกอบจาก https://pixabay.com/