ต่อไป →

[อุทัย มีสีสรรพ์]

...เหมือนคนผิด...

.ก้มหน้านั่งฟังนะสารภาพ
เพียงรับทราบอาบจิตจนผิดหวัง
ความผิดพลาดอาจเคลื่อนยิ่งเหมือนพัง
ไม่อาจรั้งยั้งอยู่มาคู่กาย

.ผิดตรงไหนไม่บอกเหมือนหลอกฉัน
นานนับวันนั้นเคลื่อนแล้วเลือนหาย
เจ็บปวดจิตคิดมาช่างน่าอาย
ไร้ความหมายกลายกล้ำกลับทำลง

.เห็นคนอื่นตื่นเต้นหลบเร้นหลีก
ตัวเธอปลีกหลีกลับเหมือนกับหลง
สิ่งที่เตือนเลือนหายทำร้ายตรง
เธอกลับ​ส่งลงเหวด้วยเปลวไฟ

.ยากจะฟื้นคืนกลับหายลับปิด
กลืนยาพิษคิดมากจำพรากไหม
ลืมสัญญาสาบานสะท้านใจ
พบรักใหม่ไยทำตอกย้ำจม

.มองหางตาพาตนก้าวพ้นฉัน
นานนับวันนั้นไกลหัวใจขม
รักร้าวรานผ่านตาไร้อารมณ์
จำต้องข่มก้มหน้าอ่อนล้าจินต์

.เสียดายวันผันผ่านดวงมานเจ็บ
มันหนาวเหน็บเก็บตามเธอหยามหมิ่น
ไร้ค่ารักหักใจเธอไม่ยิน
รักสูญสิ้นจินต์​ท้อเหมือนรอตาย.

...อุทัย.....มีสีสรรพ์............
สมาคม​ผู้สื่อข่าว​บันเทิง​แห่ง​ประเทศไทย
สโมสร​นักกลอน​เชียงใหม่​-ลำพูน
ขอบคุณ​เจ้าของ​ลิขสิทธิ์​ภาพสวยจากอินเตอร์​เน็ต