.....รอยเท้าเก่า.....
.รอยเท้าหม่นบนผืนทรายเลือนหายจ้อย
ไม่เหลือรอยพลอยให้คิดถ้าปิดฝัน
สายลมพัดปัดกลบเงารอยเท้าพลัน
ไร้สีสันมันเลือนหายกับสายลม
.ลบรอยเท้าเงาเลยหายกลับกลายเปลี่ยน
แม้เฝ้าเขียนเรียนถูกผิดยังติดขม
ความรู้สึกลึกล้ำเกินถ้าเพลินชม
อาจต้องจมขมขื่นทรวงความห่วงคอย
.เหนื่อยเหลือเกินเดินทางจริงว่างยิ่งเปล่า
มิเหลือเงาเก่ากลืนขมสายลมบ่อย
ค้นหาทางวางคิดนำติดสำออย
คงต้องปล่อยลอยเคว้งคว้างท่ามกลางใจ
.ความเศร้ากลืนขื่นขมจิตชีวิตเศร้า
เหลือความเก่าเงายังจางเส้นทางใหม่
เปลี่ยนชีวิตคิดคำนวณมากล้วนไป
คงเปลี่ยนได้ไม่ยอมท้อหรือง้อคน
.รวบรวมใจไปข้างหน้าต้องกล้าหวัง
ก้าวถึงฝั่งทั้งยอมรับความสับสน
ตั้งสติริเริ่มใหม่คงไม่จน
คือเหตุผลคนเรียนรู้ต้องสู้ตาม
.หนึ่งสมองสองมือนั้นสร้างสรรค์คิด
ยอมรับสิทธิ์คิดน้อมนำตั้งคำถาม
เดินหน้าสู้รู้คุณค่าพยายาม
ไม่อาจห้ามยามย่ำเย็นไม่เห็นเงา.
...อุทัย......มีสีสรรพ์........
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจาก อินเตอร์เน็ต