ภาษารัก

เพลง : Both Sides Now
Artist : Judy Collins
แปลโดย : www.educatepark.com

Rows and flows of angel hair
And ice cream castles in the air
And feathered canyons everywhere
I’ve looked at clouds that way
But now they only block the sun
They rain and they snow on everyone
So many things I would have done
But clouds got in my way

เส้นผมของนางฟ้า ที่เรียงกันเป็นทิวแถวและโบกสะบัด
นั่นมัน ปราสาทไอศกรีม ที่ลอยอยู่
และภาพเขียนที่ลอยอยู่ในทุกแห่งหน
ฉันนั้นเฝ้ามองเมฆบนนภาเป็นแบบนั้น
และตอนนี้ เหล่าเมฆนั้นก็แค่บดบังดวงอาทิตย์
และก็ตกลงมาเป็นฝน เป็นหิมะ กระทบโดนผู้คน
มีสิ่งมากมาย ที่ฉันน่าจะได้ทำ
แต่ทว่าเมฆเล่านั้นก็เข้ามาบดบังเส้นทางของฉัน

I’ve looked at clouds from both sides now
From up and down and still somehow
It’s cloud’s illusions I recall
I really don’t know clouds at all

ฉันเฝ้ามองเหล่าเมฆทั้งสองฟากฝั่งแล้วในตอนนี้
เฝ้ามองมันโดยรอบ และยังไม่รู้ว่าคืออะไร
เป็นภาพสร้างขึ้นมา ที่ฉันนั้นนึกถึง
แต่ฉันกลับไม่รู้จักเมฆเหล่านั้นเลย

Moons and Junes and ferris wheels
The dizzy dancing way you feel
When every fairy tale comes real
I’ve looked at love that way
But now it’s just another show
You leave ’em laughin when you go
And if you care don’t let them know
Don’t give yourself away

เหล่าดวงจันทร์ เดือนมิถุนายนแห่งความสดใส และชิงช้าสวรรค์
ความสับสนปนเป จนแทบจะล้มลง นั่นคงเป็นสิ่งที่เธอนั้นรู้สึก
เมื่อ ทุก ๆ เรื่องเล่าขาน นั้นได้กลายเป็นเรื่องจริง
ฉันนั้นเฝ้ามองความรักในแบบนั้น
แต่แล้วตอนนี้ เป็นเพียงแค่อีกเรื่องราวหนึ่ง
เธอทิ้งให้พวกเขานั้นได้หัวเราะ เมื่อเธอไป
และหากเธอนั้นใส่ใจ อย่าได้ปล่อยให้พวกเขานั้นได้รู้เลย
อย่าได้เปิดเผยมันออกมาเลย

I’ve looked at love from both sides now
From win and lose and still somehow
It’s love’s illusions I recall
I really don’t know love at all

ตอนนี้ ฉันก็เฝ้ามองความรักจากทั้งสองด้าน
ทั้งจากด้านที่สุขสม และเส้นทางที่สูญเสีย แต่ก็ยังคงไม่รู้อยู่ดี
คงเป็นแค่เพียงภาพสร้าง ที่ฉันนั้นระลึกถึง
แต่ฉันก็ไม่รู้จักกับความรักอย่างแท้จริงเลย

แม่มะม่วงมดมากเกินเมินไม่มอง
…..

มวลสิ่งใดดูดีมีสองด้าน
มีทั้งต้านยุแหย่แม้ถูกต้อง
ร้ายปรับดีชี้ชูรู้ปรองดอง
หนึ่งคือสองยืนยันนั่นคงซึ้ง

ผิดคราวไหนไยแย่แพ้คราวนั้น
คาดหมายทันหรือไรคิดไม่ถึง
ชั่วหรือดีมีมั่งฉุดรั้งดึง
มิรู้จึงทุกข์เท่าเมาหลงจินต์