รักโลก

อินโดนีเซีย

เพลงพื้นเมือง “กวนเหาะ” (Quan Ho) แห่งบั๊กนิง (Bac Ninh)

บทเพลงกวนเหาะ มักพูดถึงความหวานชื่น ความสดใสแห่งชีวิต และความรักต่อแผ่นดิน
ตัวอย่างเพลงหนึ่งที่ได้รับความนิยมมาก คือ ถ้าพบคนรักให้เอาเสื้อดำเขากลับบ้าน
อีกฝ่ายหนึ่งก็จะบอกกับพ่อแม่ว่าไปข้ามสะพานแล้วลมพัดเสื้อปลิวจมหายไป
สุดท้าย จะมีบทเพลงแห่งการอำลา

ที่น่าสนใจก็คือ กลุ่มที่มาร้องเพลงมักจะมาแสดงออกถึงงานศิลปะ มากกว่าการแสดงออกถึงความรักฉันชู้สาว
โดยทั่วไปแล้วสมาชิกหญิง-ชายของกลุ่มที่มาร้องเพลงก็มักจะไม่ได้จบลงด้วยการแต่งงานกัน
และส่วนมากจะกลายเป็นเพื่อนสนิท ถ้าหากฝ่ายชายได้ไปแต่งงานกับหญิงอื่น
ฝ่ายชายก็มักจะไปเยี่ยมเพื่อนหญิงที่เคยร่วมร้องเพลงที่ไปแต่งงานกับชายอื่นเช่นกัน
และในยามที่เพื่อนผู้ชายมาเยี่ยมฝ่ายหญิง สามีของหญิงคนนั้นก็จะเปิดโอกาสให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน
โดยไม่รู้สึกว่าเป็นการเสียหายแต่อย่างใด ขณะเดียวกันลูกๆ ของทั้งฝ่าย มักจะกลายมาเป็นเพื่อนสนิทกัน
……. ข้อมูลจาก www.vnstyle.vdc.com.vn
น่ารัก นักน้ำใจคนเวียตนาม ไม่เห็นที่ไหนในโลก
เอาเฮอะเพลงพื้นเมืองไทย ก็ไม่เหมือนใครในโลก ยิ่งกว่า

เวียตนาม กวานโฮ เพลงแห่งมิตรภาพ

เมฆมาส่งตรงชานของบ้านฉัน
ยามตะวันลาลับสดับเผลอ
เสียงหวานแว่วแผ่วพลิ้วหวิวละเมอ
อยากจะเจอตัวจังเลยนั่งคอย
…..

นั่งสนุกทุกวันฉันดูเมฆ
เห็นเป็นเลขอยู่อยู่กลายฟูฝอย
ไม่อยากอวดงวดแล้วแม้วตาลอย
หัวใจน้อยหดหู่เหลืออยู่นิด

มิตรภาพตราบชั่วฟ้า ตราตรึง
สานส่งลูกหลานถึง เฒ่าถ้วน
เพลงเตือนเพื่อนคำนึง นานเนิ่นเจริญแล
วานว่าเขาเราล้วน ส่วนเสี้ยวเดียวเสมอ