-/> ประสา:สะบัดสะบิ้ง

หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ประสา:สะบัดสะบิ้ง  (อ่าน 1347 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
คะแนนน้ำใจ 14517
กระทู้: 989
ออฟไลน์ ออฟไลน์
ไมตรีจิตมิตรอักษร
   
« เมื่อ: 31 ตุลาคม 2562, 10:47:36 AM »

Permalink: ประสา:สะบัดสะบิ้ง
เพลินสวรรค์..๓
๏ คืนเดือนแรมแต้มฝันบุหลันกระเจิด
สวยงามเพริศรำพึงคะนึงสิหนอ
บนฟ้านั่นขวัญใจชไมลออ
พวกนางรอเพียงเรา..เขย่าประทุม

๏ หลับตาลงตรงนี้ขยี้สวรรค์
ห้าชั้นครั้นเถิดเคียงนะเพียงขยุ้ม
เร่งฝีเท้าผ่านถิ่นพระอินทร์ประชุม
ถึงแดนพุ่มดวงผาย..ระรายพิไล

๏ ชั้นหกแน่แท้หอมพะยอมละเมียด
ลองเดินเฉียดกรุ่นฉมภิรมย์ไสว
บัวตูมเปล่งเต่งปลั่งมิบังสไบ
ช่างเพลินสมชมไซ้..รดีกระซิบ

๏ บอกเลือกนางพร่างเนียนระเมียรฉลวย
แรกแย้มสวยหยาดสร้อยชม้อยขยิบ
จูงมือยวงควงหวานทะยานละลิบ
สู่แดนทิพย์บันเทิง..ระเริงประโลม

๏ คือแดนทองผ่องฉายขจายระย้า
ชั้นเจ็ดพร่ามัวพร้อมตะล่อมนะโฉม
เสียงดนตรีปี่กลองสนองประโคม
แล้วจู่โจมบรรจง..อนงค์อะคร้าว

๏ จูบบัวตูมอูมเบียด/ละเลียดถนอม
สูดดมหอมพลอดเหิน/เถอะเกินจะกล่าว
กอบบัวหงายก่ายโอบ/ละโมบระราว
ฉิมพลีพราวหยดพริ้ง../สะอิ้งสุปรีย์๚ะ๛
                             ครภูธน®
กลบทสะบัดสะบิ้ง ในแต่ละวรรคให้ใช้สระเสียงสั้นสลับยาว
(ลหุ-ครุ) เฉพาะช่วงหลัง ๒ คู่ นอกนั้น เหมือนกลอนสุภาพ
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: