ต่อไป →

[พิมพ์อุบล]

พอที ที่รัก
~. กลบทนายโรงลืมกรับ .~
* ฝึกแต่งครั้งแรกค่ะ *

  อยากจะแหกแหวกอกแล้วจกตับ
เชือดเฉือนสับดวงใจเสียให้หมด
เอาป้ายแขวนติดไว้คนใจคด
ทำกบฎเหยียดหยามถ่อยทรามนัก

   มาออดอ้อนพูดจาสารพัด
ให้คำสัตย์สาบานหว่านล้อมหนัก
ทั้งเช้าเย็นเห็นหน้ามาบอกรัก
จนประจักษ์ต่อใจจึงได้คบ

   สองปีผ่านผันไปใจเหลวแหลก
ฉันใจแตกเจ็บแปลบแทบสลบ
เธอแอบนัดเจอใครให้มาพบ
อยากจะตบบ่ายเบี่ยงเถียงอีกนะ

   เห็นคาตาเธอพาสาวมากอด
แอบมาพลอดรักกันวันนั้นหละ
แม่สาวสวยใครกันบอกฉันซะ
แหม่ชิชะยียวนกวนชะมัด

   ฉันไม่อยู่บ้านหน่อยหนอยทำคึก
คิดแล้วนึกอยากนักชกสักหมัด
จะเอาแส้หวดซ้ำน้ำเกลือซัด
เพราะแค้นจัดเธอทำช้ำฟูมฟก

   ต่อแต่นี้เลิกกันฉันขอจบ
มิอยากคบต่อไปให้เจ็บอก
ขอให้เธอไปดีที่นรก
ขอจงตกม้าตายชีพวายลับ

อุบล

[ครภูธน®]

๏ แว่วคำหอมอกหักว่ารักคุด เดือดปุดปุดร้อนปร่ายินมาสดับ ไม่มีซ้ำคำกลั่นไม่ทันนับ เรียงเป็นตับหูตั้ง..นั่งฟังระทึก ๏ คงแสบแท้แน่เลยรำเพยบอก ทาเกลือนอกแถมในเอาให้สะอึก รอดยากหลายชายหนอไม่อยากนึก บาดแผลลึกแถมเลือด..อาจไหลทะลัก                                 ครภูธน®

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..เอาให้เข็ดเผ็ดร้อนไม่หลับ คว้าหยิบจับหม้อไหไปตั้งหลัก รักเหหันปันอื่นขมขื่นนัก อยากจะควักใจออกนอกอุระ ..จับมาเถือเกลือทาร้องว่าแสบ แค่เจ็บแปลบเล็กน้อยค่อยผงะ ราดน้ำส้มผสมเหล้าคลุกเคล้าคละ ใส่กระทะแล้วทอดสุดยอดฮิ                   น้องจ๋า

.
.
.