ต่อไป →

[พิมพ์อุบล]

เรื่อง...มันเศร้า

..ยามเจ็บป่วยด้วยโรคทุกข์โศกแท้
ร่างกายแย่มิพอใจห่อเหี่ยว
นอนระทมซมเศร้าเหงาคนเดียว
ฟันก็เสียวตัดใจไปถอนซะ

..ถึงคลินิคพบหมอขอถอนออก
หมอก็บอกถอนให้สมใจล่ะ
ฉีดยาชาแล้วนอนผ่อนคลายนะ
ได้เวลาแล้วค่ะหมองัดแงะ

..ถอนฟันออกหมอเอ่ยเฉลยให้
ครั้งต่อไปถอนตามสามซี่แหละ
ปล่อยเอาไว้ไม่ดีหมอชี้แนะ
เวลาแทะขบเคี้ยวเดี๋ยวระบม

..กลับมาบ้านนอนหงายก่ายหน้าผาก
ทั้งเจ็บปากเหงือกบวมรวมผสม
ทั้งปวดหัวตัวร้อนนอนระทม
กินยาข่มหวังผ่อนคลายหายโรคภัย

..พอดีขึ้นเปิดร้านทำงานต่อ
จะมัวรอหายป่วยคงมิได้
ค่าเช่าบ้านค่าน้ำรวมค่าไฟ
หาเงินไม่ค่อยทันฉันต้องทน

..หวังถูกหวยรวยเบอร์กับเขาบ้าง
อยากเดินห้างฯผ่อนคลายหายหมองหม่น
แต่ซื้อไม่เคยถูกสุดอับจน
ได้แต่บ่นโชคไม่มีฉันนี้เซ็ง

พิมพ์อุบล
๒ มิถุนายน ๒๔๖๒