ต่อไป →

[พิมพ์อุบล]

~.. ใครหนอ ..~
( กลอนหก )

แสงทองส่องหล้าฟ้าเปิด
บรรเจิดผ่องแผ้วแพรวไสว
ภมรร่อนบินผินไป
ดอกไม้สดสวยชวนดม

สายหยุดพุดซ้อนอ่อนหวาน
พุดตานแช่มชื่นรื่นฉม
มณฑาดาหลาน่าชม
บันเทิงอารมณ์สมปอง

ลมโบกโยกมาพาชื่น
ระรื่นหายซมตรมหมอง
ร่างกายคลายทุกข์สุขครอง
ยามมองทุ่งนากล้าพันธ์ุ

อยากเป็นดอกไม้ในสวน
ยั่วยวนผีเสื้อสุขสันต์
คลอเคล้าเฝ้าชมสมกัน
ทุกวันคงอยู่คู่เคียง

แต่ต้องเดียวดายกายเปลี่ยว
ผู้คนข้องเกี่ยวหายเกลี้ยง
วันวันนอนหงอยคอยเพียง
คนเลี้ยงหวนมาหาเรา

เป็นควายแก่แก่กินหญ้า
ใครหนอจะมาแลเล่า
ยังดีมีเอี้ยงหยอกเย้า
แก้เหงาได้บ้างบางคราว...

~.. พิมพ์อุบล ..~
๒๕ มีนาคม ๒๕๖๒