ต่อไป →

[สริญ, ลูกมดหมอผี, เพชรนิล]

สริญรำพัน

โอ้อกเอ๋ย อกต้องช้ำ ระกำยิ่ง
โอ้รักเอ๋ย  รักมาทิ้ง ฤทัยถอน
โอ้ใจเอ๋ย  ใจเหน็บหนาว ทนร้าวรอน
โอ้นางเอ๋ย นางมาจร  จากฤทัย

โอ้เราเอ๋ย  เราไฉน  ไม่ลืมรัก
โอ้ช้ำเอ๋ย ช้ำยิ่งนัก จนหมองไหม้
โอ้กาลเอ๋ย กาลก็เวียน  หมุนเปลี่ยนไป
โอ้คนเอ๋ย  คนกระไร   ใจแสนดำ

สริญ  สิริรัฐ

 

[พิมพ์อุบล]

กลทบกวางเดินดง...เยี่ยมค่ะ

[สริญ, ลูกมดหมอผี, เพชรนิล]

กลทบกวางเดินดง...เยี่ยมค่ะ

ไม่ปฏิเสธหรอกนะครับว่า จริงๆแล้ว กลอนบทนี้  ได้รับแรงบันดาลใจ จากกลบทกวางเดินดงจริงๆ
แต่ว่า ได้เพิ่มคุณลักษณะพิเศษเข้าไป สองอย่าง  นั่นคือ
๑. ยืนคำที่ ๑ และ คำที่ ๓  คือคำว่า  โอ้....เอ๋ย   เหมือนกันหมดทุกวรรค
๒. การซ้ำ คำที่ ๒  กับ คำทีี ๔  ในแต่ละวรรค
เจตนา เพื่อให้เกิดเป็นกลบทอีกแบบหนึ่ง ที่มีลักษณะเฉพาะ   แต่ยังไม่กล้าตั้งชื่อว่าเป็นกลบทอะไร
เพราะเกรงจะไปซ้ำของเดิมที่มีอยู่ก่อนแล้ว