ต่อไป →

[พิมพ์อุบล]

**.. หมั่นไส้ ..**

**...เห็นเขาลอย กระทง ตรงฝั่งนั้น
จู๋จี๋กัน อ้อนออด กอดหนุงหนิง
ประสานตา ฉ่ำหวาน สำราญจริง
เห็นแล้วยิ่ง หมั่นไส้ ขุ่นใจเรา

**...ฉันนั่งอยู่ อีกฝั่ง บ้านตรงข้าม
พยายาม ไม่ดู คู่ของเขา
สายตาทอด ทางอื่น ฝืนใจเอา
แต่แอบเศร้า ในอุรา พาระทม

**...คิดถึงวัน เก่าก่อน อ่อนใจแสน
ร้างลาแฟน อกหัก รักขื่นขม
เขาหนีจาก เจ็บช้ำ ซ้ำระบม
ต้องตรอมตรม รวดร้าว ผ่าวดวงแด

**...ชายคนนั้น ฉันรัก ปักใจยิ่ง
เขามาทิ้ง จากไป ไม่แยแส
ปล่อยเดียวดาย เปล่าเปลี่ยว มิเหลียวแล
เจ็บเจียนแย่ แค้นนี้ มิมีคลาย

**...เห็นเขาลอย กระทง อยู่ตรงนั้น
ในใจฉัน เจ็บแสน แค้นเหลือหลาย
รีบลงเรือ เร็วรี่ เร่งฝีพาย
จุดมุ่งหมาย คว่ำกระทง ลงน้ำเลย

**...เพราะเจ็บแค้น แฟนเก่า เขาหยามหยัน
พลอดรักกัน แนบข้าง อย่างเปิดเผย
ควงแฟนใหม่ ส่วยกว่า มาเยาะเย้ย
อวดเราเฉย ชั่วช้า หน้าด้านจัง

**...ขอจันทรา คืนเพ็ญ เด่นเวหน
จงสาปคน ปอกลอก หลอกให้หวัง
ขอให้เขา อกหัก รักภินท์พัง
พินาศดั่ง ที่ทำ ฉันช้ำทรวง..

**..อุบล..*


**...พี่ตั้งใจ แล้วว่า มาหาน้อง
น้ำมันนอง สะพานขาด เป็นช่วงช่วง
อยากว่ายน้ำ ข้ามไป ใช่จะลวง
แต่ก็ห่วง จมน้ำตาย ว่ายไม่เป็น

**...ถือกระทง สองใบ หวังให้หญิง
ริมตลิ่ง มองไป จึงได้เห็น
น้องยืนคุย กับใคร ในตอนเย็น
ตาเขม่น เริ่มท้อ ไม่พอใจ

**...มีหนุ่มสาว หลายคู่ พาจู๋จี๋
เราบ่มี สาวสาว มาเคียงใกล้
ปล่อยกระทง ลอยล่อง ทั้งสองใบ
เรือผู้ใด คว้ากระทง...ค้นเอาตังค์

**..พนา..**