ต่อไป →

[เริงอักษร]

..ทุกนาที ล้วนมีค่า.. **ชีวิตนั้น สั้นเกิน เพลินวาดภาพ เหมือนคำสาป ให้ถอย จากรอยฝัน เวลาลด หมดไป ในทุกวัน แล้วใครกัน หาญกล้า เพื่อท้าทาย **วินาที ที่ผ่าน ใช่นานเนิ่น มัวหลงเดิน ก้าวล้ำ ทำมันหาย ยากหวนกลับ ลับตา น่าเสียดาย ตราบชีพวาย แสนเศร้า เท่าไหร่คน **ตั้งแต่ก่อ กำเนิด เกิดเรือนร่าง ต่างหมุนคว้าง เรื่อยไป ใจสับสน เพราะโลกล้วน ล้านเรื่อง เปลืองกมล ชอบวกวน ลวงเล่น ไม่เว้นวัน **เจ้าเกิดมา จากไหน ใจครุ่นคิด มีชีวิต เพื่อใคร ได้เสพย์สรร หรืออ้างว้าง ร้างรา สารพัน ต้องโศกศัลย์ ร้องร่ำ เสียน้ำตา **พบสุขบ้าง บางที มีครั้งคราว แก้ความหนาว อ่อนอุ่น ละมุนหา ควรเก็บเกี่ยว เหนี่ยวไว้ ใส่อุรา เป็นพลัง ฟันฝ่า คราโรยแรง **ทุกนาที มีค่า อย่าทิ้งขว้าง เพียงแค่วาง เรื่องราว คราวแสลง จับให้มั่น วันสุข ทุกข์เปลี่ยนแปลง มิยอมใคร มาแย่ง แบ่งฝันไป. ..........*-*.......... เริงอักษร ๖ เมษายน ๒๕๖๑