*** ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน ***

ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน

** นำเรื่องราวคราวโบราณกาลครั้งก่อน
ให้สังวรสอนสั่งคนทั้งหลาย
รู้ผิดชอบดีชั่วกลัวอบาย
จะขยายถ้อยคำจำนรรจา

** มีผู้เฒ่าซึ่งเปรียบได้ไม้ริมฝั่ง
ใจคาดหวังมุ่งมาดปรารถนา
มอบมรดกยกให้บุตรธิดา
จึงเรียกมาสั่งความตามต้องการ

** อันเม็ดถั่วเหล่านี้มีเพื่อลูก
นำไปปลูกฟูมฟักเป็นหลักฐาน
ของใครงามมากกว่าพาชื่นบาน
จะมอบทรัพย์ศฤงคารบ้านเงินทอง

** ถึงวันที่สำคัญดังมั่นหมาย
ถั่วเรียงรายงอกงามดีไม่มีสอง
แต่ของคนสุดท้ายชายตามอง
มีดินกองไร้พืชพันธุ์อันใดเลย

** จึงรีบมอบสมบัติจัดให้เขา
พร้อมกับเล่าความจริงสิ่งควรเผย
ถั่วทุกเม็ดพ่อคั่วไฟไปแล้วเอย
จะงอกเงยได้อย่างไรไม่มีวัน

** ความซื่อสัตย์จัดว่าเลิศประเสริฐยิ่ง
บังเกิดสิ่งดีดีมีสุขสันต์
เกียรติยศความก้าวหน้าค่าอนันต์
คดโกงนั้นอันตรายภัยร้ายแรง

** ดังเช่นลูกคนสุดท้องของชายแก่
ไม่งอกแน่แต่ปล่อยไปไม่แสแสร้ง
ส่วนพี่พี่ไม่ยอมรับกลับพลิกแพลง
เอาเม็ดอื่นปลูกในแปลงเพื่อแข่งกัน

สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา