ต่อไป →

[เริงอักษร]

..หนามกุหลาบแดง..                       (กาพย์ยานี ๑๑) **แสบสันจริงหนอเจ้า....ใจจะเอาให้ถึงตาย ตอกย้ำซ้ำหยาบคาย......มิเคยหยุดคะนองคำ **ปากคอล้วนเราะร้าย...พูดลงท้ายอย่างคมขำ แสนเหน็บเจ็บระกำ........ช่างขมขื่นฤดีแด **ดอกเอยกุหลาบแดง...สวยแสลงสลักแผล หนามคมจมผิวแน่.........หากเผลอไผลจับก้านชม **เกี่ยวจิตจนหลั่งเลือด..เหมือนจะเชือดให้สาสม ฝังลึกสำนึกตรม............ฝากรอยไว้เพื่ออาดูร **อยากลากลับยิ่งใกล้...หลงคลั่งไคล้มิเสื่อมสูญ ล้นปรี่ทวีคูณ.................เสน่ห์หลอนดั่งเสกมนตร์ **เอาเถิดเปิดใจให้.........ทำร้ายไปกี่ล้านหน พี่นี้ถึงทุกข์ทน...............อยู่เพราะรักจึงยินยอม. ..........*-*.......... เริงอักษร ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๖๐