ต่อไป →

[เริงอักษร]

..อ้วน  แล้วไง.. **โดนกล่าวหา ว่าอ้วน ชวนสมเพศ มองทุเรศ ร่างกาย ช่างขายหน้า มีไขมัน รอบท้อง พองขึ้นมา ยากจะหา กล้ามเนื้อ เพื่ออวดใคร **ต้องอดน้ำ อดนม ข่มความหิว เดินท้องกิ่ว ทั้งวัน มันเหนื่อยไหม ยังทนทำ แม้เบื่อ ก็เพื่อใคร อยากจะให้ ดูดี มีราคา **อีกของหวาน หรือคาว ราวต้องหาร ข้าวหนึ่งจาน แบ่งครึ่ง พึงจัดหา ห้ามกินเพลิน เกินอิ่ม  ยิ้มโรยรา แบกหน้าตา ซูบซีด เพื่อรีดกาย **ลดน้ำหนัก หักออก บอกตัวเอง จนโหรงเหรง เบาร่าง พลางอ้วนหาย มีกล้ามท้อง หกมัด จัดเรียงราย ยังไม่สาย เกินคำ "ทำเพื่อตน". ..........*-*.......... เริงอักษร ๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..กว่าจะใหญ่ แค่นี้ พี่ลำบาก
ต้องยุ่งยาก ล้ำลึก นั่งฝึกฝน
หาเนื้อสัตว์ ยัดปาก ลำบากลำบน
ต้องจำทน กล้ำกลืน ฝืนแทบตาย

..ใครทำได้ อย่างพี่ สิจงบอก
กินในนอก แล้วนอน ตื่นตอนสาย
กินแล้วนอน ผ่อนพัก จักสบาย
ถึงใหญ่ได้ ปานนี้ พี่จงดู

[เริงอักษร]

อาโหล..อาโหล..ที่สั่งไว้ ได้ยัง

**ถึงปวดอึ อั้นไว้ ไม่ถ่ายออก แล้วขยอก อีกบาน อาหารหรู เร่งเครื่องจัด ยัดใส่ ให้พร่างพรู สมใจอยู่ ไม่น้อย เฝ้าคอยทำ **หมายสะสม อมเสร็จ คอเรสเตอรอล เอาไปซ่อน รอบพุง มุ่งขำขำ เอร็ดอร่อย ร้อยจาน ผ่านทุกคำ กินให้หนำ ใจเลย เสบยเรา. ...ยัดเข้าไป 555... เริงอักษร

[สาครินทร์ หิรัญเดช]

..กินแค่นี้มิมากอย่าถากถาง
ก็มีบ้างหน่อยเดียวเดี่ยวปากเหงา
แค่จุบจิบหยิบใส่ไม่บรรเทา
ปากรับเอาเคี้ยวกลืนชื่นเหลือเกิน

..ว่างไม่ได้ส่ายมือถือขนม
ปากก็อมกินแทะแฮะเคอะเขิน
ขนาดยับยั้งชั่งจิตคิดเพลิดเพลิน
แค่เจริญอาหารเท่านั้นเอง
.