ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

นานนับ ..หากพอมี ที่เหลือ เผื่อฉันบ้าง มิรู้ทาง เดินต่อ ก็สูญเปล่า ทุกโมงยาม ตามตรึก สำนึกเอา ดื่มความเหงา เรียบว้าง อย่างเดียวดาย ..หรือยังมี กี่กาล ผันผ่านคิด กลบฝังจิต ซาบซึ้ง ถึงความหมาย จะกี่วัน  หันคืน บนผืนทราย วนเวียนว่าย ตามกัน ช่วงผันแปร ..หาดยังสวย ด้วยลม ช่วยพรมโบก ดูเศร้าโศก หงอยเหงา ซบเซาแผ่ นั่งรอเฝ้า เช้าตรู่ ดูเชือนแช หรือว่าแค่ หลอกล่อ พอดีใจ ..หากยังมี ที่เหลือ เผื่อสักนิด จะทำจิต เปล่าว่าง สว่างใส รอคลื่นซัด สาดมา ครั้งคราใด จะลงไป ว่ายแหวก แทรกกายา               น้องจ๋า

.
.
.

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[ศศิ อักษราศรม]

เนี่ย...ยังมีที่เหลือเผื่อเคียงข้าง
มันยังว่างไม่มองเล่าน้องจ๋า
ไยยืนถามอยู่ได้ให้ระอา
เชิญเลยมาลอยเล่นให้เย็นกาย

ทะเลงามน้ำใสไหวระลอก
คลื่นเกลียวกลอกโถมสาดมิขาดสาย
ตีกรรเชียงแผ่หราท่าสบาย
อ้าว..อุ๊ยตาย!!!ปวดฉี่นั่นสุดอั้นทน