ต่อไป →

[เริงอักษร]

..ชายข้าวเปลือก หญิงข้าวสาร..

**ขอขานไข ใช้ถ้อยคำ ตามพื้นบ้าน
ท่านบอกผ่าน หญิงและชาย ให้ครวญคิด
อุทาหรณ์ สอนสั่งใจ ไว้เตือนจิต
จะถูกผิด เป็นอย่างไร ให้ไตร่ตรอง

**อันผู้ชาย คล้ายไม้เถา เฝ้าเลี้ยวเกาะ
เจอที่เหมาะ เพาะเผ่าพันธุ์ มันไม่หมอง
แต่ผู้หญิง หากทิ้งกาย ให้ชายครอง
คงมัวหมอง สูญหมดสิ้น ราคินคาว

**ชายข้าวเปลือก เขาเลือกได้ ไม่เกรงกลัว
งอกไปทั่ว ชั่วข้ามคืน ชื่นชมสาว
ตกที่ไหน งอกที่นั่น พลันต้นยาว
แตกเม็ดพราว เป็นข้าวใหม่ ไม่กังวล

**หญิงข้าวสาร ท่านติติง ให้หยิ่งไว้
ตกที่ไหน ได้แต่บูด สุดขัดสน
ไม่อาจงอก ออกรวงได้ ด้วยตัวตน
ต้องรอจน คนเขาหุง จึงสูงค่า...เวลากิน.

..........*-*..........

เริงอักษร
๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๙


ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

[ญิบสลิล ณ นคร]

ถึงจะเป็นเช่นข้าวสารโบราณว่า
ก็มีค่าในกายใช่ทรัพย์สิน
อยู่ที่ไหนใครอยากได้ใคร่ยลยิน
หากไม่กินข้าวนั้นถึงขั้นตาย

ถึงไม่ใช่ข้าวเปลือกที่เลือกปลูก
แต่ก็ถูกเสกสรรค์จนวันสาย
หากเรื่องมากหลากปันจนวันวาย
สิ่งสุดท้ายก็เรียกหาข้าวมากิน

ถึงผู้ชายเป็นข้าวเปลือกที่เลือกแล้ว
อาจฉายแววหล่นไหนงอกไปสิ้น
ก่อนจะโปรยโรยลงตรงผืนดิน
ให้แดดิ้นลวกน้ำร้อนก่อนโยนลง

แค่นี้ ก็ไม่งอกอีกต่อไปแล้ว  กิ๊วๆๆๆๆ

ญิบสลิล  ฟริ้งฟรุ๊ง

[เริงอักษร]

**ลวกน้ำร้อน กันเลยหรือ กระไรนี่
ช่วยปรานี บ้างเถิดหนา อานิสงฆ์
ไม่สางสาร ตาดำดำ ทำได้ลง
โอ้โฉมยง คงตายแย่ แน่ทีนี้

**เก็บไว้ก่อน อย่าตัดรอน อุทธรณ์หน่อย
นึกว่าปล่อย นกปล่อยปลา นะโฉมศรี
คัดไว้บ้าง เมล็ดพันธุ์ ที่ดีดี
จะได้มี สืบสายต่อ กอเผ่าพันธ์ุ.

..........เหลือไว้บ้างนะคับ..........

เริงอักษร
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..ถึงจะเป็น ข้าวสาร ตำนานว่า
สวยโสภา ชวนดอม หอมมหันต์
ใครได้ลอง ต้องใจ ในฉับพลัน
ทุกคืนวัน สรรค์หา มาครอบครอง

..สีขาวใส ใยยอง ไม่หมองคล้ำ
หน้าไม่ง้ำ เจอใคร ใจยิ้มย่อง
ขอเชิญชวน เดินหา มาลิ้มลอง
เพราะว่าน้อง "หอมมะลิ" ที่เลื่องลือ