ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

แรมร้างอ้างว้างเปลี่ยว ..ระหกเหิน เกินใคร จะไปเห็น กระดอนเด็น ทุกค่ำ ย่ำแผ่วผ่าน หรืองันเงียบ เรียบง่าย ตามสายธาร คอยขับขาน งึมงำ เพียงลำพัง ..คอยประคอง รองรับ กับความชื่น หยัดเหยียดยืน เพื่อล่อ กอสะพรั่ง ซุกซ่อนสี มีอิง พิงพะวัง รอความหวัง หยดฉ่ำ หยาดน้ำค้าง ..หวาดกลัวแดด แผดเผา เซาสีจืด ในเงามืด หวังลม พลิ้วพรมพร่าง บานระย้า ฝ่าฝืน ในคืนจาง จึงเร้นร้าง โลกเปลี่ยว อยู่เดียวดาย                       น้องจ๋า

.
.
.

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]