-/> อ่านสิแล้วจะรู้

หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: อ่านสิแล้วจะรู้  (อ่าน 2185 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
คะแนนน้ำใจ 507
กระทู้: 44
ออฟไลน์ ออฟไลน์
The Lone Wolf
เว็บไซต์ อีเมล์
   
« เมื่อ: 18 กรกฎาคม 2559, 01:59:07 PM »

Permalink: อ่านสิแล้วจะรู้


#‎บางช่วงบางตอนของงานเขียน‬ ยิ่งเขียนยิ่งทำให้รู้ว่าเรื่องนี้สนุกมาก อ่านดูสิ แล้วจะรู้

เมื่อกวินแบกหญิงสาวเข้ามาในห้องเรียบร้อยแล้ว เขาไว้วางเธอลงบนที่นอนแล้วตัวเขาเองก็ทรุดนั่งลงอย่างอ่อนล้าอิดโรย
ชั่วครู่หญิงสาวกลับมีอาการผะอืดผะอมอีกครั้ง หล่อนได้สะดุ้งลุกขึ้นมา แล้วพยายามที่จะวิ่งเข้าไปอวกที่ในห้องน้ำ
แต่ทว่าเธอกลับล้มลงที่หน้าห้องน้ำแล้วสำรอกออกมา ที่พื้น

กวินนั่งมองด้วยความตะลึงพล่านชั่วครู่แล้วพลางลุกขึ้นไปดูว่าเธอนั้นบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าตัวหญิงสาวไม่

เป็นไรจึงได้ค่อย ๆ นำผ้าขี้ริ้วที่อยู่หน้าห้องน้ำมาเช็ดสิ่งที่หญิงสาวได้สำรอกออกมาอย่างมากมาย จนเปรอะเปื้อนทั้งเสื้อและพื้น

กวินไม่มีทางเลือกจึงได้เอื้อมมือไปถอดเสื้อของหญิงสาวออก จนเผยให้เห็นแผ่นหลังที่ขาวเนียนของเธอ ครั้นถอดเสื้อเสร็จชายหนุ่ม
จึงได้โน้มมือไปปลดตะขอที่กระโปรงของเธอแล้วถอดออก กวินใช้สายตาของตนสำรวจเรืองร่างทั้งตัวของหญิงสาวไม่ว่าจะเป็นแผ่นหลังของเธอ
ต้นขาอ่อนที่ขาวดุจปุยนุ่นรวมไปถึงสะโพกที่โค้งงอนของเธออย่างละเอียดตา

เนื่องจากกวินต้องพาหญิงสาวไปเช็ดตัวและสระผมที่เปรอะเปื้อนไปด้วยอวกของเธอนั้น ชายหนุ่มจึงได้พลิกตัวหญิงสาวให้หงายขึ้น
 สายตาของกวินหลังจากที่ได้แลเห็นพื้นผิวอันขาวเนียนจากด้านหลังแล้ว ครั้งนี้เขากลับได้เห็นเนินอกอันอวบอั๋นของเธอด้วย

กวินกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ระหว่างที่เมียงมองเรือนร่างที่ใส่เพียงชุดชั้นในของหญิงสาว ชายหนุ่มจึงเอื้อมมือไปช้อนหญิงสาวขึ้น
จากด้านหลังแล้วปลดตะขอของชุดชั้นในออก จนเผยให้ชายหนุ่มเห็นยอดปทุมถันอันงดงามของเธอที่ถูกปิดซ้อนเร้นมาโดยตลอด

กวินมองอย่างตะลึงพล่านและตื่นเต้น จังหวะของหัวใจชายหนุ่มเต้นระรัวราวกับว่ากำลังรัวกลองศึกอยู่ก็มิปราณ มือของกวินเริ่มสั่น
 เพราะสิ่งที่เขาต้องทำอีกอย่างหนึ่งคือ เอ้อมมือลงไปถอดกางเกงในของเธอนั้นเอง กวินครุ่นคิดขึ้นว่า
 “เอาไงดี เราจะเอายังไงดี เราจะถอดดีไหม หรือปล่อยเธอไว้แบบนี้ เอ๊ะ ! แต่ถ้าปล่อยไว้แบบนี้เราคงไม่ได้นอนแน่ ๆ
 เนื่องจากกลิ่นเหม็นของอวกหล่อน เอาล่ะวะ เป็นไงเป็นกัน”

ชั่วครู่กวินตื่นขึ้นจากภวังค์ เขาจึงได้เอื้อมมือลงไปถอดกางเกงในของหญิงสาวอย่างช้า ๆ แต่เนื่องด้วยสายตาของชายหนุ่มไม่ได้มืดบอด
จึงทำให้เขาแลเห็นกลีบที่ซ้อนเร้นของเธออย่างชัดถนัดตา กวินเริ่มถอนหายใจหายเฮือก และหายใจถี่ขึ้น

ครั้นถอดเครื่องคลุมร่างของหญิงสาวออกมาจากตัวเธอจนหมดแล้ว กวินได้หยิบชุดของเธอใส่ในถุงพลาสติก
 และมัดปากโยนไว้ชิดกับประตูทางออก แล้วหันมามองไปที่ใบหน้าของเธออีกครา
แต่ก็อดใจไม่ได้จึงได้ลดสายตาลงมาสแกนสำรวจเรือนร่างอันงดงามของหญิงสาวก่อนที่จะพึมพำว่า
 "เอาวะ เดี๋ยวเราต้องเอาเธอไปเช็ดตัวก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปหาซื้อเสื้อใหม่ให้เธอก็แล้วกัน”

กล่าวจบกวินได้เริ่มการที่จะพาร่างของหญิงสาวเข้าห้องน้ำเพื่อไปเช็ดตัว ชายหนุ่มเดินไปหยิบผ้าสะอาดผืนหนึ่ง
ที่พับอยู่บนเตียงนอนซึ่งเป็นผ้าขนหนูสำหรับเช็ดตัวเมื่ออาบน้ำเสร็จ มาพาดไว้ในห้องน้ำ
แล้วกวินก็เริ่มจากการนำร่างของหญิงสาวเข้ามาพิงไว้ที่ผนังห้องน้ำ แล้วหยิบฝักบัวมาเปิดน้ำใส่ไปจนทั่วร่างของเธอ
 แล้วบีบสบู่เหลวใส่มือแล้วชำระร่างกายของเธอ

เมื่อกวินอาบน้ำเช็ดตัวให้แก่หญิงสาวเรียบร้อย จึงได้อุ้มร่างของเธอมานอนลงไว้บนเตียงนอน ชายหนุ่มเหลียวดูนาฬิกา
ที่แขวนอยู่ผนังจนจวบจะตีหนึ่งแล้ว กวินถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่พร้อมส่ายหน้าครู่หนึ่งแล้วจึงเดินเข้าห้องน้ำ
เพื่ออาบน้ำแล้วมานอนอยู่ข้างหญิงสาว

ช่วงเช้าของวันที่แสงแดดส่องเข้ามาทางหน้าต่างและสะท้อนกับม่านสีขาวบางโปรงของโรงแรม หญิงสาวลืมตาตื่นมา
ด้วยความสะลืมสะลือ พลางจะพยุงตัวเองลุกขึ้นแต่ทว่าด้วยฤทธิ์สุราจึงทำให้เธอเองนั้นยกมือขึ้นกุมขมับขึ้นมาทันที
เนื่องจากมีอาการมึนหัวและปวดหัว

หญิงสาวพลางหันมองไปมาภายในห้องเพื่อสำรวจดูว่าตัวเธอเองนั้นอยู่ ณ ที่ใด
ชั่วครู่เธอได้ตื่นจากภวังค์ด้วยความตะลึงพล่านเมื่อทราบว่าตัวเองไม่ได้นอนอยู่ที่ห้องนอนของเธอ
หญิงสาวพลางจับผ้าห่มที่ตัวเองห่มไว้ขึ้นสำรวจดูเรือนร่างของตัวเองที่นอนอยู่ในสภาพเปลือย

ระหว่างที่หญิงสาวยังตื่นตระหนกอยู่นั้นเธอมองไปรอบ ๆ ห้อง และมองลงที่พื้น
กลับพบว่ามีเสื้อผ้าของบุรุษอยู่กระจัดกระจายอยู่เต็มไปหมด และบนที่นอนข้าง ๆ เธอนั้นกลับมีกางเกงในของบุรุษวางอยู่เช่นกัน
หญิงสาวเหลียวมองครู่หนึ่งจึงได้กรี๊ด ออกมาจนสุดเสียงลั่นห้อง

กวินที่มาถึงหน้าห้องพอดีนั้น เมื่อได้ยินเสียงหญิงสาวกรี๊ด ชายหนุ่มจึงรีบเปิดประตูพรวดเข้าไป
เห็นหญิงสาวกำลังโอบผ้าห่มนวมสีขาวพันรอบร่างของเธอไว้และร่ำไห้สะอื้นกระซิกนั่งอยู่บนที่นอน กวินกล่าวว่า
“นี่คุณเป็นอะไร”

ครั้นเธอแลเห็นชายหนุ่มที่เป็นใครก็ไม่รู้ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอ หญิงสาวจึงได้กรี๊ดออกมาอีกครั้งก่อนจะกล่าวว่า
 “นี่แก ไอ้สารเลว ไอ้ชาติชั่ว ไอ้บ้า นี่นายทำอะไรฉันเมื่อคืนนี้”
หญิงสาวตะคอกไปมือพลางหยิบหมอนเหวี่ยงใส่ชายหนุ่มที่ยืนตรงหน้า จึงทำให้กวินล่นถอยไปหลายก้าว

“นี่คุณ หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
กวินตวาดใส่พลางหันไปปิดประตูห้องแล้วล็อคเอาไว้

ครั้นเธอเห็นชายหนุ่มปิดประตูล็อคเธอจึงได้ตื่นตระหนกยิ่งกว่าเดิม เธอจึงชี้หน้าแล้วตะคอดใส่ชายหนุ่มว่า
“นี่นาย คิดจะทำอะไรน่ะ แกล็อคประตูทำไม นี่แกคิดจะทำอะไรฉัน”

“นี่คุณ หยุดเดี๋ยวนี้”
กวินกล่าวเสียงดังพลางก้าวเท้าเข้าหาหญิงสาว

“นี่ หยุดเลยนะ อย่าเข้ามาใกล้ฉันเด็ดขาดนะ”
หญิงสาวชี้หน้ากล่าวกระแทกเสียงอีกครา แต่ทว่ากวินกลับหยุดเพียงชั่วครู่จึงสืบเท้าเข้าหาหญิงสาวดังเดิม

“ช่วยด้วย ช่วยด้วย ว้าย !”
ครั้นหญิงสาวตะโกนร้อง ชายหนุ่มรีบวางของที่มือพลางเข้าโอบกอดหญิงสาวไว้แล้วใช่มือปิดปากของเธอ
“นี่ หยุดได้แล้ว ฟังผมก่อน แต่ถ้าคุณไม่หยุดผมจะฆ่าคุณตรงนี่แหละ”
 กวินสบถ หญิงสาวพยักหน้ารับด้วยอาการที่สั่นกลัว เมื่อชายหนุ่มเห็นเธอสงบสติลงแล้วจึงได้คลายมือที่ปิดปากและโอบร่าง
ของเธอออกอย่างช้า ๆ แล้วกล่าว
“อะไรกัน โวยวายอยู่ได้ ไม่ฟังกันเลยสักนิด”

หญิงสาวไม่สบตากับชายหนุ่มเธอได้แต่นั่งลงโดยที่มือข้างหนึ่งยังโอบผ้าห่มเอาไว้อยู่และเชิดหน้าหนีจากกวิน แล้วกล่าว
“เสื้อผ้าฉันอยู่ที่ไหน”

“ผมเอาทิ้งไปหมดแล้ว”
 กวินยืนท้าวเอวแล้วกล่าว

“ห๊ะ ! ว่ายังไงนะ ทิ้งไปแล้ว”
เธอหันมาอุทานแล้วหยุดชั่วครู่จึงกล่าว
“นี่นายกล้าดียังไงถึงได้เอาเสื้อผ้าของฉันไปทิ้ง”
 ระหว่างที่หญิงสาวกล่าวเธอได้ลุกขึ้นแล้วชี้ไปที่หน้าของชายหนุ่มจนทำให้ผ้าห่มที่พันร่างของเธอนั้นหลุดลงสู่พื้น

ชายหนุ่มเมียงมองโดยที่ไม่ได้เจตนา เมื่อหญิงสาวแลเห็นชายหนุ่มกำลังจ้องมองร่างของเธออย่างตาโต
เธอจึงรีบก้มลงไปหอบเอาผ้าห่มขึ้นมาพันร่างไว้อีกคราแล้วกล่าว
“นี่นาย หันไปนะ หันไปเดี๋ยวนี้”
 กวินได้แต่ยืนตกตะลึงโดยที่ไม่ได้ทำตามที่หญิงสาวบอก
ชั่วครู่ ชายหนุ่มจึงตื่นจากภวังค์จึงกล่าวว่า “ก็ชุดของคุณมันเละซะขนาดนั้น จะไม่ให้ผมทิ้งได้ยังไงกัน
 ก็คุณเล่นสำรอกอวกใส่ซะขนาดนั้น” หญิงสาวทำสีหน้าคล้ายสำนึกผิด

กวินจึงก้มลงไปคลี่ถุงที่ตัวเองวางลงไว้แล้วหยิบถุงพลาสติกที่ใส่เสื้อและกางเกงขึ้นมายื่นให้กับหญิงสาวแล้วกล่าว
“ผมว่าคุณไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะดีกว่านะ” ...
”ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าคุณจะใส่ได้ไหม แต่เท่าที่ผมดูและเห็นเมื่อคืนเนี้ย ผมน่าจะซื้อมาโดยที่ไม่ผิดไซส์นะ”

“นี่นาย หยุดนะ นี่นายเห็นของฉันหมดแล้วเรอะ ไอ้ทุเรศ” หญิงสาวตะคอก

“นี่คุณ ถ้าผมไม่ถอดชุดคุณออกนะ ป่านนี้คุณเป็นปอดบวมตายไปแล้ว และอีกอย่างคุณอวกใส่ซะขนาดนั้น ใครเขาจะทนนอนกับคุณได้ ห๊ะ !”

“อี๋...นี่”
ระหว่างที่หญิงสาวกำลังกล่าวชายหนุ่มตัดบทว่า
“นี่คุณ หยุดนะ ถ้าคุณยังไม่หยุด ผมจะเอาถุงที่ใส่เสื้อกับกางเกงนี้ทิ้งไปด้วย”
หญิงสาวได้แต่สงบปากสงบคำโดยที่ไม่โต้ตอบ พลางใช้มือข้างหนึ่งคว้าถุงที่ชายหนุ่มยื่นให้แล้วเดินดุ่มเบียดกวินไปด้านข้าง
ก่อนจะเลี้ยวเข้าห้องน้ำไปปิดประตูดัง “ปัง !”

“ผู้หญิงอะไร เอาแต่ใจน่าดูเลย”
 กวินบ่นพึมพำชั่วครู่จึงได้เดินเก็บเสื้อผ้าของเขาที่กระจัดกระจายอยู่ตามบริเวณต่าง ๆ

เพชรกวิน ตะกุลพล
ภาพอินเตอร์เน็ต
.
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: