เธอคงเพียงพอแล้ว,- เพียงแก้วนั้น
เหลือคราบฝันกลั่นหยาดไว้หมาดชุ่ม
ชั่วพักพิงนิ่งอ่านบางด้านมุม
หรืออาจรอมรสุมคลายคลุมเมือง
บางคีย์ยังเคาะกล่อมคอยย้อมใจ
ฝาดขมในแก้วค้างไว้บางเรื่อง
เนิ่นนาทีเปลี่ยวร้างช่างเปล่าเปลือง
กว่าเรื่อเรืองร่ำไรในเช้าวัน
ใช่ความจริงไหม,_เธอใฝ่หา
หรือโมงยามมายาสักคราฝัน
นวลแสงไฟหรู่จางกลางม่านควัน
คงอุ่นพอจะเผื่อปันอีกวันคืนฯ
