ภัยแล้ง...แห่งเดือนเมษา
ประพันธ์...โดย..วรรณดี
-*-สิ้นมีนาครานี้มิมีฝน
จะร่วงหล่นให้เห็นเป็นของขวัญ
เฝ้าแต่มองท้องฟ้ามาทุกวัน
รอฝนนั้นโรยรินแทบสิ้นใจ
-*-หากมาย้อนอดีตขีดเส้นแดง
ปีนี้แล้งมากหนากว่าปีไหน
ฝนทิ้งช่วงล่วงเลยมายาวไกล
แต่ก็ไร้เมฆฝนบนนภา
-*-จะขอวอนสิ่งใดให้ศักดิ์สิทธิ์
เนรมิตฝนพรำนำหรรษา
ร้อนอย่างนี้พี่น้องหมองอุรา
มิรู้ว่าเมื่อไหร่ใจจะดี
-*-ธรรมชาติเปลี่ยนไปให้หวนนึก
ความรู้สึกเป็นทุกข์มิสุขี
เพราะว่าคนต้นตอก่อราวี
ภัยแล้งนี้ที่เห็นเป็นเพราะคน
-*-พื้นแผ่นดินถิ่นไหนใกล้หมดป่า
ฝนมิมาลาลับให้สับสน
ความเหื้อดแห้งแล้งนำทุกตำบล
ประชาชนค้นคว้าหาทำกิน
-*-เพื่อประกอบอาชีพรีบเร่งฟื้น
ความยั่งยืนฝืนสู้รู้หนี้สิน
เป็นเพราะภัยใหญ่แล้งแห้งแผ่นดิน
ด้วยดวงจินต์ดิ้นรนทนแล้งเอย.
วรรณดี
เวลา ๒๓.๔๕น.
๓๑ มีนาคม ๒๕๕๙
หมวดความบันเทิง
