#บางช่วงบางตอนของงานเขียน
ถ้าคุณอยู่ในเหตุการณ์นี้ คุณจะทำอย่างไร ตอบ !!!
.
กวินหันมองไปรอบ ๆ เห็นผู้คนทั้งชายหญิง วัยรุ่นและวัยชราต่างนั่งกันอย่างเงียบงัน
แต่ทว่าชายหนุ่มกลับต้องหยุดสายตาไว้ที่หญิงสาวผู้หนึ่ง
ที่นั่งอยู่ตรงริมประตูอย่างตกตะลึง โดยที่เขารู้ว่านั้นเป็นหญิงสาวที่ลุกขึ้นตะโกนโหวกเหวกโวยวายอยู่ที่ร้านบาร์นั้นเอง
ชายหนุ่มยืนเมียงมองพินิจหญิงสาวที่นั่งสัพโหงกเป๋ไปเป๋มาโดยที่ในมือของเธอถือถ้วยบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอยู่ในมือ
แต่กลับไม่มีใครนั่งที่ข้างเธอ คงเป็นเนื่องจากว่าเห็นเธอเมาและนั่งโยกไปโยกมา
แล้วเกรงว่าน้ำร้อนที่อยู่ในถ้วยบะหมี่ที่เธอถือนั้นจะหกรดราดใส่
ผ่านไปไม่นานหญิงสาวมีอาการสะอึกขึ้น เธอจึงได้ยกกระดกถ้วยบะหมี่ดื่มเพื่อให้หายสะอึก
แต่กลับไร้ผล เธอยิ่งสะอึกมากขึ้น และถี่ขึ้น
ชั่วครู่ทุกคนต่างมองไปที่หญิงสาวด้วยเป้าหมายเดียวและแต่ละคนทำหน้าตาแหยง ๆ
เชิงรังเกียจหญิงสาว เนื่องจากเธออาเจียนออกมา
แต่ยังดีที่ว่าเธอก้มหน้าอวกใส่ไว้ในถ้วยบะหมี่ จึงไม่ทำให้เปรอะเปื้อนไปที่พื้นของรถไฟฟ้า
กวินครั้นเห็นเธอสำรอกออกมาจนหมด ชายหนุ่มเฝ้ามองเธออย่างตื่นตระหนกอย่างขยะแขยงเนื่องจากเธอนั้น
ได้กระดกยกซดสิ่งที่อยู่ในถ้วยทีละอึก ทีละอึก จนหมด เท่านั้นยังไม่พอเธอกลับเรอออกมาอย่างเอร็ดอร่อย
ครั้นหญิงสาวกินบะหมี่ในถ้วยหมดแล้วเธอกลับโยนถ้วยทิ้งลงพื้นแล้วเงยหน้าจ่อจ้องไปที่กวิน อย่างเพ่งพินิจชั่วครู่แล้วกล่าว
“ที่รัก... ที่รักขา...”
ด้วยคำพูดอย่างคร่ำครวญของเธอทำให้กวินยิ่งตื่นตระหนกมากขึ้นเนื่องจากคนบนรถไฟต่างเพ่งสายตามาที่เขาเป็นหนึ่งเดียว
“ที่รัก...คุณกลับมาหาฉันแล้วใช่ไหมคะ”
เธอกล่าวพร้อมกลับลุกขึ้นเดินเข้าหากวินอย่างโซซัดโซเซ แล้วกล่าวต่อว่า
“ที่รัก...คุณไม่รักฉันแล้วหรือคะ”
เธอยกมือทั้งสองขึ้นไปจับปกเสื้อของกวินเพื่อพยุงตัวเธอไว้ กวินพยายามหันหน้าหนีเนื่องจากทั้งเหม็นกลิ่นเหล้า
และกลิ่นที่เธอนั้นสำรอกออกมา
แต่กวินกลับสงสัยว่ายิ่งเขาหันหน้าและพยายามหนีจากเธอมากเท่าไหร่ยิ่งทำให้คนบนรถไฟมองเขาด้วยสายตาที่ผิดเพี้ยมากเท่านั้น
“ที่รัก...”
กวินทนกับการกระทำของหญิงสาวไม่ไหว จึงได้ใช้มือทั้งสองจับข้อมือของเธอแล้วกล่าว
“นี่เธอ...หยุดได้แล้วนะ”
แต่ทว่าขณะที่รถไฟใกล้ถึงสถานี เจ้าหน้าที่ขับรถไฟจึงได้เบรกค่อย ๆ ชะลอรถเพื่อจะได้จอดรถอย่างสบาย
แต่กลับทำให้หญิงสาวล้มลงจนทำให้ทุกคนบนรถไฟยิ่งมองชายหนุ่มอย่างเข้าใจผิดมากยิ่งขึ้น
“โอ้ย...”
ครั้นหญิงสาวล้มลงจึงร้องออกมา แล้วกล่าว
“ที่รัก คุณไม่รักฉันแล้วเหรอ”
กล่าวจบเธอพลิกตัวกลับเป็นท่าคลานแล้วค่อย ๆ คลานเข้ามาจับขาของกวินเอาไว้แล้วกล่าวอีกว่า
“นี่คุณรู้ไหม ว่าตอนนี้ฉันกำลังท้อง”
“หา”
ทุกคนบนรถต่างอุทานเป็นเสียงเดียวกัน กวินพยายามจะอธิบายแต่กลับถูกหญิงสาวตัดบทว่า
“คุณจะให้ฉันไปเอาเด็กออกจริง ๆ น่ะหรือคะ ที่รัก”
กวินไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่ฉีกยิ้มออกมาแบบแหยง ๆ แล้วยกมือขึ้นเชิงกล่าวว่าไม่เป็นความจริง
แต่สายตาคนที่นั่งอยู่บนรถต่างไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่กวินได้สื่อสารออกมาเลยแม้แต่คนเดียว
ครั้นรถไฟได้จอดที่ชานชาลาแล้ว กวินได้พยุงหญิงสาวขึ้นแล้วพาเดินออกไปจากรถไฟอย่างรวดเร็ว โดยที่เธอนั้นยังพึมพำอยู่ที่ลำคอว่า
“ที่รัก คุณกลับมาหาฉันแล้วใช่ไหม”
.
เพชรกวิน ตะกุลพล
ภาพอินเตอร์เน็ต
หมวดความบันเทิง
