หอมดินกลิ่นไอรวงข้าว
หน้าหนาวใกล้มาฟ้าสั่ง
อึกทึกคึกโครมสะพรั้ง
ประดังเข้าใส่ไล่กา
ปูปลากบเขียดเบียดร้อง
ดังก้องสะท้านงานนา
ฝนยังมิได้สั่งลา
ครวญหาเรียกใครสักคน
ยามใดที่ฟ้าผ่าเปรี้ยง
ยินเสียงระเบิดล่องหน
เมฆดำลอยไหลเวียนวน
เบื้องบนส่งมาลาไกล
กลิ่นไอรวงข้าวหอมฟุ้ง
จรุงขจีพลิ้วไหว
โอนอ่อนเอนตามลมไป
จากเขียวทันใดสีทอง
สุขใจยามเห็นหายเหนื่อย
เรื่อยเรื่อยรอวันสนอง
เก็บเกี่ยวกอบกำเงินกอง
ฟ้าร้องอำลาหนึ่งปี
ความหวังครั้งนี้มีไหม?
จะได้ขายข้าวเต็มที่
ฟังซ้ำมานานไม่มี
ข้าวนี้ตกต่ำแน่นอน
วรรณดี