เกาะพะงันบ้านผม... ธรรมชาติยังงดงามเสมอ

เกาะพะงันบ้านผม

เห็นภาพยามเย็นว่าเราอยู่บนเกาะพงันแท้ๆ
แต่นานๆครั้งจะได้ นั่งชื่นชมความสวยงาม
ของธรรมชาติที่อยู่ใกล้ตัว
เลยตั้งใจว่า ..ว่างๆชมธรรมชาติยามเย็นดีกว่า
5 โมงเย็นวันนี้อากาศดีครับ ท้องฟ้าสีสวย
หลังจากฝนตกมาเมื่อสองวันที่แล้ว

ดวงจันทร์วันขึ้น 11 ค่ำ เดือน 11 ค้่างฟ้า
มองเห็นชัดตั้งแต่หัววัน
ทางมะพร้าวเว้าแหว่ง จากการระบาดของหนอนหัวดำ
ที่ทำให้มะพร้าวเกาะพะงันเริ่ม ตายลง
เหมือนกับว่า...ไม่นานสัญลักษณ์ของบ้านเราจะสูญสิ้น
หากไม่มีการแก้ไขอย่างจริงจัง

อ่าวในวก
ข้างหน้าคือท่าเรือท้องศาลา
ลิบๆนั่นคือ เกาะสมุย เกาะพี่ของพวกเรา
ที่ธรรมชาติแบบบ้านนี้จะเหลืออยู่กี่มากน้อย
แต่ที่นี่ ครับ บรรยากาศแบบนี้ยังมีให้เห็นอยู่

พงันบังกาโล
บังกาโลแห่งแรกบนเกาะพงัน
ภาพนี้เป็นที่พัก รุ่นที่ 2 รุ่นแรกผุพังไปหมดแล้ว
เจ้าของเค้าอนุรักษ์ไว้
สวยงามท่ามกลางทิวมะพร้าว
ได้บรรยกาศชาวเกาะเป็นอย่างยิ่ง
แม้จะไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ

ชายหาดหน้าบังกาโล
เด็กๆ ถอดรองเท้าทิ้งไป วิ่งเล่นได้อย่างอิสระ
ส่งเสียงดังได้อย่างเต็มที่
โดยไม่ต้องกลัวว่า จะมีคนมาคอยขับไล่

นั่งมองภาพตรงหน้า..
ทำให้รู้ว่า ธรรมชาติบ้านเรายังคงมีให้ชื่นชม
อย่างมากมาย ...ไร้ขีดจำกัด

ยามเย็นอย่างนี้..
ทำไมเราลืมไปนะ..
ความงามที่มีให้เห็นตรงหน้า....มีทุกวัน
ไม่ต้องจ่ายค่าผ่านทาง ไม่ต้องซื้อตั๋ว
ไม่ต้องจ่ายอะไรเลย..

ขอบคุณแรงบันดาลใจ
ที่ทำให้รู้ว่า ความจริงสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเรา
มันเป็นความจริงเสมอ
แต่เรามักมองข้ามไป

ทางซ้ายมือคือเกาะแตใน
ทางขวาคือเกาะแตนอก
เกาะที่มีรังนกอีแอ่น ทำให้รัฐมีรายได้จากค่าสัมปทานหลายล้านบาท
แต่ความจริงรายได้ที่บริษัทได้รับนั้น หลายสิบล้านที่เดียว
แฮ่ๆๆ มาชมธรรมชาติยามเย็นกันต่อดีกว่า

เงียบสงบดีใช่ใหมครับ
ความรู้สึกเช่นนี้จะเกิดขึ้น หากได้มาสัมผัส

อาจจะไม่เหมือนภูเก็ต
ไม่อาจเท่าสมุย
แต่ธรรมชาติที่นี ไม่แพ้ที่ใดในโลก

ว่างจากงานเมื่อใหร่
ทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลังเลยครับ
มากอบโกยความสุขจากที่นี่
ตามใจเท่าที่อยากต้องการ
คนที่นี่เค้าไม่ว่าคุณหรอกครับ
เพราะว่าที่นี
คือ.....
เกาะพงันครับ