ยาย

คุุณยายขายกล้วย

..เห็นสาวแก่ คราวแม่ แกหาบกล้วย
อยากจะช่วย ซื้อสักนิด จึงคิดถาม
…“ลูกอยู่ไหน ไม่ช่วยถือ หรือติดตาม
ปล่อยแม่หาม สองกระจาด ประหลาดใจ”

..คุณยายกล่าว เรื่องช้ำชอก อยากบอกเจ้า
พูดแล้วเศร้า นะเจ้าหนู เอ็งรู้ไหม
ยายมีลูก เก้าคน แต่จนใจ
เมื่อเติบใหญ่ ก็ไม่อยู่ เลี้ยงดูยาย

..เปรียบชีวิต ของยาย คล้ายต้นกล้วย
คนค้ำช่วย หวังได้เครือ เพื่อไว้ขาย
ตัดเครือแล้ว ก็ทิ้งขว้าง ร้างเหี่ยวตาย
ทอดทิ้งยาย หลังได้รับ สมบัติไป

..ได้ทุกอย่าง แล้วก็ปลื้ม หลงลืมแม่
อนาจแท้ ถึงทนทุกข์ ใจสุขใส
เมื่อไร้เครือ ก็เบากาย สบายใจ
ทำอะไร สะดวกเหมาะ เพราะเคยชิน”

...มองดูตัว ความห่วงหาย ไร้สินทรัพย์
ถึงโจรจับ จี้ปล้น ค้นทรัพย์สิน
ของนอกกาย เอาไปเถิด เกิดราคิน
ไม่สูญสิ้น ทรัพย์ทางใจ ให้กับโจร…

...TOP GUN...

(บทกลอนนี้..เป็นบทกลอนท่อนหนึ่ง...ของนิราศวัดสระเกศ...นิราศที่ผู้เขียนประพันธ์ขึ้น
ระหว่างเดินทางโดยรถยนต์จาก จ.ปทุมธานี.....เพื่อไปร่วมสวดมนต์ข้ามปี
ณ วัดสระเกศวรวิหาร(วัดภูเขาทอง)...