ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

คือนกน้อยในโลกฝันวรรณศิลป์ - อยากเด็ดดาวพราวฟ้าลงมากอด สองมือสอดโอบไว้ในอ้อมแขน เอาความหวังต่างหมอนหนุนนอนแทน เอาความทุกข์ยากแค้นเป็นแท่นโคม - คือนกน้อยในโลกฝันวรรณศิลป์ โบกโบยบินกลางลมกล้าที่ถาโถม ไม่มีมือน้อยน้อยคอยประโลม แม้ลมโหมปีกถลาอย่างท้าทาย - บินไปสู่โลกฝันมิหวั่นหวาด เพื่อประกาศเสรีที่หมุดหมาย ทุกถ้อยคำคือเทียนทองส่องประกาย จากคมปลายปากกาเย้ยฟ้าดิน - จารึกไว้เป็นวลีเสรีภาพ จะทอทาบปลอบปลุกไปทุกถิ่น เอาความจริงบอกผู้คนได้ยลยิน จังหวะบินทุกท่วงท่าสง่างาม - อุดมการณ์งานเขียนที่เพียรสร้าง ไม่แรมร้างแม้คนเกลียดและเหยียดหยาม ถึงจะมีคนถ่อยคอยคุกคาม มิครั่นคร้ามสู้ฟันฝ่าพายุคม - หวังดวงดาวบนฟ้ามาสวมกอด จะดับมอดไฟกล้าที่มาข่ม จะต่อสู้อย่างผู้กล้าท้าคลื่นลม เพื่ออุดมคติจะผลิบาน - .เสกสรร วรรณศิลป์ .