ต่อไป →

[สิมิลัน]

.   ♡ทิ้งฉันไว้ตรงนี้..เถอะนะ♡ ♡เมื่อสิ้นยางกลางยอดถอดใยเยื่อ ยากหลงเหลือหลบหลีกกระผีกหล่น กิ่งที่ปอกดอกปักไร้หลักปน ไร้ยินยลเย้ยยั่วทุกชั่วยาม ♡ลมโชยผิวปลิวผ่านรุกรานแผ่ เพ็ญดวงแขพลอยขุ่นอรุณข้าม ทั่วโค้งคุ้งปรุงเคี่ยวเปลี่ยวคุกคาม สิ่งสวยงามพึงงดหมดงมงาย ♡เพียงเถ้าฟ้าคราฟื้นคืนจันทร์ฟ่อง ตรงกลางห้องหทัยหาลับลาหาย ทิ้งรูปลักษณ์ผลักเลือนบิดเบือนลาย จิตวุ่นวายหลุดวับกับวันวาน ♡ชื่นเคยเรียงเคียงร่างรอสางรุ่ง ยังหมายมุ่งเพ่งมองตรองฝ่าม่าน หมื่นฟ้าทอก่อท้นเกินทนทาน จึ่งลนลานเรื่องเล่าเศร้าประโลม ♡ต่อจากนี้มีแน่เหลือแค่นั้น เวลาสั้นแสงสุดหยุดดวงโสม แม้บีบคั้นหมั่นค้นล้นพวงโคม กาบโพยมหรี่พยับดับพยนต์ ♡ถึงคราแล้วแววเลี่ยงเพียงลาล่วง สลายบ่วงเอ่ยบอกใช่หลอกบ่น เคยมากมายหมายมั่นพลันมืดมน เจ็บเสียจนยามจากไม่อยากเจอ.                  สิมิลัน