ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

ก่ อ น ด า ว ร่ ว ง ลั บ ล า ฟ า ก ฟ้ า ไ ก ล - สร้อยแสงดาวพราวพร่างกลางฟ้าใส  หริ่งเรไรขับขานผ่านลมหวน  น้ำค้างพรมแมกไม้ใจรัญจวน  คิดทบทวนความหลังฝังอารมณ์ - หอมรวยรื่นชื่นใจกล้วยไม้ป่า  ส่งกลิ่นมาหอมไกลให้สุขสม  ปลอบคนเหงาเฝ้ารอท้อระทม  ในพนมมีนิมิตจิตวิญญาณ - ทอสายใยในอ้อมแขนแผ่นฟ้ากว้าง  แสงดาวพร่างวับวิบระยิบหวาน  อุ่นไอรักสุขสันต์นิรันดร์กาล  ถักใจสานสุขชื่นรอคืนเพ็ญ - พิณใบไม้ร่ายมนตร์บนภูหนาว  กล่อมใจร้าวระทมห่มทุกข์เข็ญ  หยาดน้ำตาแต้มใจให้เยือกเย็น  ภาพที่เห็นเลือนตาจนพร่ามัว - คืนเหน็บหนาวยาวนานในม่านหมอก  ฟ้าโปรยดอกน้ำค้างพร่างสลัว  มโหรีแห่งฝันสั่นระรัว  ความหวาดกลัวเกาะกุมเข้าสุมทรวง - แพรหญ้าชื้นคืนเหงาใต้เงาโศก อยู่กับโลกหมองหม่นไร้คนห่วง นั่งนับดาวพราวพรายหลายล้านดวง ก่อนจะล่วงลับลาฟากฟ้าไกล . -เสกสรร วรรณศิลป์ .

ขอขอบคุณภาพประกอบจาก
https://sistacafe.com/