ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

ตะวันรอนที่ฝั่งโขง - ตะวันรอน อ่อนล้า ปิดตาโลก ลมร้อนโบก โบยพลิ้ว จูบทิวสน ม่านราตรี คลี่พรม ห่มมณฑล ดาวหมองหม่น หงอยเหงา ใต้เงาจันทร์ - สายน้ำโขง รินเอื่อย ระเรื่อยไหล กล่อมพฤกษ์ไพร บรรเลง เพลงปลอบขวัญ ขับลำนำ เกาะแก่ง แอ่งผาชัน นอนหลับฝัน ในอ้อมแขน ของแผ่นดิน - ทอดตัวยาว เลาะเลี้ยว เคี้ยวคดโค้ง เป็นสายโยง เยือนเหย้า เฝ้าถวิล หลอมหล่อเลี้ยง ผู้คน ได้ยลยิน ทุกแถวถิ่น ตีตรา จารึกนาม - คือนิยาย สายน้ำ นานาชาติ คือนิราศ แรมป่า น่าเกรงขาม คือสายเลือด เส้นใหญ่ ใต้ฟ้าคราม คืองดงาม เลอค่า อารยธรรม - สองฝั่งโขง โยงรัก สมัครมั่น สานสัมพันธ์ ยืนยาว เช้าจรดค่ำ อาจบางครั้ง เลวร้าย ป้ายสีดำ ยังตอกย้ำ แผลใจ ให้ร้าวรอน - ถึงแดดฝน หนาวเหน็บ หรือเจ็บปวด ถึงฟ้าหวด แส้โบย ระโหยอ่อน แม่โขงยัง กอบเกื้อ เอื้ออาทร ราษฎร ได้พึงพา มายาวนาน - ตะวันคล้อย ค่ำลง ตรงฝั่งโขง ใจทอดโยง ถึงราตรี ที่ฉ่ำหวาน เคยเคียงคู่ คลอเคล้า เยาวมาลย์ ริมลำธาร แม่โขงนี้ ที่ปากซัน - เสกสรร วรรณศิลป์

ขอขอบคุณภาพประกอบจากhttps://pantip.com/
.
.