..อยู่เรือนเก่า เจ่าจุก นั่งลุกยาก
ถึงลำบาก ก็มี ที่อาศัย
มิเป็นหนี้ มีกิน ดิ้นกันไป
สุขกระไร ไหนเล่า เท่าบ้านเรา
..หลังคาโหว่ โชว์รู ดูฟากฟ้า
นับดารา ชวนชี้ มิมีเหงา
นอนหนุนแขน แสนนิ่ม หลับพริ้มเพรา
ลมโชยเบา เข้ามา จากฟ้าไกล
..บานประตู ยู่ย่น มีโคลนเกาะ
ช่างเหมาะเจาะ เป็นสี ที่สดใส
บานหน้าต่าง ว่างเว้น เห็นข้างใน
แสงรำไร นอนคู่ ชมหมู่ดาว
..แสน อบอุ่น กรุ่นกรบ ซบอ้อมกอด
เราพร่ำพลอด หยอกล้อ คลอความหนาว
ท่ามความรัก สลักฝัน อันแพรวพราว
สุขอะคร้าว บนบ้าน โยกสั่นคลอน
น้องจ๋า
อะคร้าว...มาก, ยิ่ง -อิ่มใจ, สบายใจ.