สายน้ำ และ ความตาย

...สายน้ำเวลาและความตาย...

.เกิดบนโลกโชคดีอย่างมีหวัง
เพื่อก้าวตามข้ามฝั่งที่ยังเห็น
โลกสวยงามยามจ้องถ้ามองเป็น
ทุกเช้าเย็นเห็นทางเสริมสร้างตน

.วันเวลาพาจิตต้องคิดหนัก
เพียงสร้างเสริมเติมรักประจักษ์ผล
เมื่อสายน้ำย้ำปกยังวกวน
แล้วจิตคนปนแย่เห็นแก่ตัว

.ดำรงมีชีวิตไม่ติดขัด
ความเหมาะสมคมชัดยืนหยัดทั่ว
แกร่งกล้าเกินเดินหน้าเพียงอย่ากลัว
ไม่คิดชั่วตัวตนสร้างผลงาน

.มีเวลาค่าฝันเท่ากันหมด
แสนสูงค่าปรากฏกำหนดผ่าน
อย่าประมาทพลาดไปอยู่ไม่นาน
แสนสงสารผ่านห่วงภาพลวงตา

.การเจ็บป่วยด้วยไข้ทำให้เจ็บ
มันปวดร้าวหนาวเหน็บย่อมเจ็บกว่า
ต้องระวังครั้งเปิดเมื่อเกิดมา
ใช้เวลาพาตนสู่หนทาง

.ความตายนั้นมันใกล้เพียงไม่เห็น
อยู่กับเศร้าเช้าเย็นมองเห็นร่าง
สิ้นสังขารผ่านมืดความจืดจาง
โปรดจงสร้างทางทิพย์สู่นิพพาน.

...อุทัย.....มีสีสรรพ์...........
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจากอินเตอร์เน็ต(กลบทสุรางค์ระบำ)