ต่อไป →

[พิมพ์อุบล]

หัวใจฝากถาม..(กลอนมั่วเพ้อไปวันๆ)

..วันนี้เป็นไง      เหนื่อยไหมจ๊ะ..ที่รัก หากเหนื่อยนัก   ก็พักก่อน มาหนุนนอน      บนตักฉัน ขอจูบ             ทีได้ไหม ..ยอดดวงใจ     อย่าทำเขิน คนนี้              ไม่หมางเมิน มิห่างเหิน         และห่างไกล ..คำรัก              ที่พร่ำบอก ล้วนแต่ออก       มาจากใจ ที่รัก               อย่าหวั่นไหว เพราะใจฉัน       มีเพียงเธอ

พิมพ์อุบล
๙ สิงหาคม ๒๕๖๑

[เริงอักษร]

[พิมพ์อุบล]

หัวใจฝากถาม..(กลอนมั่วเพ้อไปวันๆ)

..วันเป็นนี้ไง          เหนื่อยไหมจ๊ะ..ที่รัก หากเหนื่อยนัก   ก็พักก่อน มาหนุนนอน      บนตักฉัน ขอจูบ             ทีได้ไหม ..ยอดดวงใจ     อย่าทำเขิน คนนี้              ไม่หมางเมิน มิห่างเหิน         และห่างไกล ..คำรัก              ที่พร่ำบอก ล้วนแต่ออก       มาจากใจ ที่รัก               อย่าหวั่นไหว เพราะใจฉัน       มีเพียงเธอ

พิมพ์อุบล
๙ สิงหาคม ๒๕๖๑

[พิมพ์อุบล]

เฮ้ออออ...อยากมีคนถามแบบนี้บ้างจัง

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

น้องเอ๋ ลองเขียน กาพย์ยานี 11 สิคะ ง่าย
อันนี้ก็ใกล้เคียง ลองทำความเข้าใจ กับผังดูนะคะ ถ้าผิดพี่แก้ไขให้ค่ะ




บาทสุดท้ายของบท ไม่ต้องสัมผัสใน
ตัวอีกษร 5-6  คำ สลับกัน
ลองเขียนดู หรือจะเอาอันนี้มาแก้ไขดูก็ได้ค่ะ




ดูตัวอย่าง ของท่านผู้การเริงอักษร นะคะ

http://www.khonphutorn.com/index.php/topic,11889.msg32272.html#msg32272

..จันทร์ลา เมื่อฟ้าสาง..
(กาพย์ยานี ๑๑)

**เธอแฝงในเงาฝัน
ใต้แสงจันทร์เรืองขจร
มองฟ้าดั่งรำฟ้อน
แผ่แสงพร่างกระจ่างไพร

**ดาวน้อยที่ปลายนั้น
เหมือนจะสั่นกะพริบใส
เขยิบกวัดเร่งแกว่งไกว
หมายเสวยนภาสวรรค์

**จันทร์เจียนขยับจาก
ช่างแสนยากคำยืนยัน
ดาวเพี้ยงเฝ้ารำพัน
อยู่จนดึกทั้งฤดี

**หวังเอยเฉลียวอ่าน
ด้วยคำขานเป็นสักขี
จันทร์น้อยไร้ปรานี
นิทรานั้นจึงขาดนวล.

..........*-*..........

เริงอักษร
๑๒ กรกฎาคม ๒๕๖๑

[พิมพ์อุบล]

ขอบคุณมากๆค่ะพี่จ๋า จะลองฝึกแต่งดูค่ะ❤